UyCyr - Ruth - 1

1:1  Исраилға сәрдарлар һөкүмранлиқ қилған чағларда дөләт ичидә ачарчилиқ йүз бәрди. У чағда Йәһуда райониниң Бәйтләһәм йезисида Әврата уруқ-җамаитидин болған Әлимәләк исимлиқ бир киши бар еди. У жутидин айрилип, аяли Наоми, шундақла Маһлон вә Килйон исимлиқ икки оғлини елип, Моаб елигә берип, у йәрдә вақитлиқ турди. Улар у йәрдики вақтида

1:2  Исраилға сәрдарлар һөкүмранлиқ қилған чағларда дөләт ичидә ачарчилиқ йүз бәрди. У чағда Йәһуда райониниң Бәйтләһәм йезисида Әврата уруқ-җамаитидин болған Әлимәләк исимлиқ бир киши бар еди. У жутидин айрилип, аяли Наоми, шундақла Маһлон вә Килйон исимлиқ икки оғлини елип, Моаб елигә берип, у йәрдә вақитлиқ турди. Улар у йәрдики вақтида

1:3  Әлимәләк аләмдин өтүп, Наоми икки оғли билән қалди.

1:4  Икки оғли Моаб жутиниң қизлиридин Орпа вә Рутларға өйләнди. Улар у йәрдә он жилчә яшиғандин кейин

1:5  Маһлон вә Килйонларму вапат болуп, Наоми пәрзәнтсиз тул аял болуп қалди.

1:6  Наоми Моабта турған вақтида Пәрвәрдигарниң Өз хәлқигә бәхит ата қилип, уларға мол һосул бәргәнлигини аңлап, Моабтин өз жутиға қайтмақчи болди.

1:7  У икки келини билән биллә бурун туруватқан өйидин айрилип, Йәһуда зиминиға қарап меңиш йолида

1:8  икки келинигә: — Силәр әнди анаңларниңкигә қайтип кәтсәңлар. Силәр маңа вә мәрһумлириңларға яхши қариғиниңлардәк, Пәрвәрдигарму силәргә яхшилиқ қилсун.

1:9  Пәрвәрдигар силәрниң йәнә некалинип, өй-очақлиқ болуп, аманлиқта яшишиңларни несип қилсун, — деди. Шуниң билән Наоми уларни сөйүп қойди, лекин икки келин:

1:10  — Яқ! Биз сиз билән биллә сизниң хәлқиңизниң йениға кетимиз, — дәп үн селип жиғлишип кетишти.

1:11  Бирақ Наоми: — Қизлирим, қайтип кетиңлар! Немишкә мән билән кетисиләр? Ойлап беқиңлар, мән йәнә силәргә йолдаш болидиған оғул туғаламдимән?

1:12  Қайтип кетиңлар, қизлирим, меңиңлар! Мениң йешим некалиниш йешидин өтүп кәтти. Некалинишқа азирақ үмүтниму бар дәйли, әгәр мән бүгүнла әргә тегип, оғуллуқ болдумму дәйли,

1:13  силәр у оғуллар балағәткә йәткичә күтүп тураламсиләр? Силәр башқа әргә тәгмәй уларни күтәләмсиләр? Яқ! Қизлирим, бундақ болуши мүмкин әмәс, мени Худа урди, Худаниң маңа бәргән шор пешанилигини силәрниң тартишиңларниң орни йоқ, — деди.

1:14  Улар йәнә қаттиқ жиғлашти. Орпа қейинанисини сөйүп қоюп кәтти. Лекин Рут қейинанисини чиң қучақлиди.

1:15  Наоми униңға: — Рут, келин сиңлиң өз хәлқиниң вә илаһиниң йениға кәтти. Сәнму униң кәйнидин қайтқин! — деди.

1:16  Бирақ Рут: — Мени сиздин тенип, қешиңиздин кетишкә зорлимаң. Сиз нәгә барсиңиз, мәнму шу йәргә баримән. Сиз нәдә турсиңиз, мәнму шу йәрдә туримән. Сизниң хәлқиңиз мениңму хәлқим. Сизниң Худайиңиз мениңму Худайим.

1:17  Сиз қәйәрдә өлсиңиз, мәнму шу йәрдә өлимән вә шу йәргә көмүлимән. Өлүмдин башқа һеч қандақ нәрсә бизни айриветәлмәйду! Әгәр мән бу қәсимимгә әмәл қилмисам, Пәрвәрдигар мени қаттиқ җазалисун, — деди.

1:18  Рутниң өзи билән биллә кетишни қәтъий тәләп қиливатқанлиғини көргән Наоми уни қайта зорлимиди.

1:19  Улар биллә меңип Бәйтләһәмгә барди. Улар йетип барғанда, пүтүн шәһәр хәлқи аң-таң болушти. Аяллар һәйран қелишип, бир-биригә: — У расттинла Наомиму? — дейишти.

1:20  Наоми: — Мени Наоми демәй, Мара дәңлар! — деди. У йәнә уларға: — Һәммигә қадир Худа мени шор пешанә қилди.

1:21  Мән әлдин чиқип кәткинимдә, баяшәт едим, лекин Пәрвәрдигар мени қуруқ қол қайтурди. Пәрвәрдигар мени җазалиди. Һәммигә қадир Худа маңа азап-оқубәт салди. Шундақ турса, силәр мени немишкә йәнә Наоми дәп атайсиләр? — деди.

1:22  Шу тәриқидә Наоми вә униң моаблиқ келини Рут Моабтин қайтип кәлди. Улар Бәйтләһәмгә йетип кәлгәндә, арпа омиси әнди башланған еди.