PolUGdanska - Deuteronomy - 9

9:1  Słuchaj, Izraelu! Dziś przejdziesz przez Jordan, aby wejść i zawładnąć narodami większymi i potężniejszymi od ciebie, miastami wielkimi i obwarowanymi aż po samo niebo;

9:2  Ludem wielkim i wysokim, synami Anakitów, których znasz i o których słyszałeś, kiedy mówiono: Któż się może ostać wobec synów Anaka?

9:3  Wiedz zatem dzisiaj, że Pan, twój Bóg, przeprawia się przed tobą; jak ogień trawiący, zniszczy ich i poniży przed tobą, abyś ich wypędził i wytracił szybko, jak ci to obiecał Pan.

9:4  A gdy Pan, twój Bóg, wypędzi ich przed tobą, nie mów w swym sercu: Dzięki mojej sprawiedliwości Pan mnie wprowadził, abym posiadł tę ziemię. Lecz z powodu niegodziwości tych narodów Pan wygnał je przed tobą.

9:5  Nie dzięki swojej sprawiedliwości ani prawości swego serca wchodzisz, aby posiąść ich ziemię, lecz z powodu niegodziwości tych narodów Pan, twój Bóg, wypędza je przed tobą, i aby dopełnić słowo, które Pan poprzysiągł twoim ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.

9:6  Wiedz zatem, że nie dzięki twojej sprawiedliwości Pan, twój Bóg, daje ci tę dobrą ziemię w posiadanie, gdyż jesteś ludem twardego karku.

9:7  Pamiętaj, a nie zapominaj, jak pobudzałeś do gniewu Pana, swego Boga, na pustyni. Od tego dnia, w którym wyszedłeś z ziemi Egiptu, aż do waszego przyjścia na to miejsce buntowaliście się przeciwko Panu.

9:8  Także przy Horebie pobudziliście Pana do gniewu i rozgniewał się Pan na was tak, że chciał was wytępić.

9:9  Gdy wstąpiłem na górę, aby otrzymać kamienne tablice, tablice przymierza, które Pan zawarł z wami, przebywałem na górze przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody.

9:10  Wtedy Pan dał mi dwie kamienne tablice zapisane palcem Boga, na których były wszystkie te słowa, które Pan powiedział wam na górze spośród ognia, w dniu waszego zgromadzenia.

9:11  A kiedy minęło czterdzieści dni i czterdzieści nocy, Pan dał mi dwie tablice kamienne, tablice przymierza.

9:12  I Pan powiedział do mnie: Wstań, zejdź stąd szybko, gdyż zepsuł się twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zboczyli z drogi, którą im nakazałem, i uczynili sobie odlany posąg.

9:13  Pan powiedział też do mnie: Widziałem ten lud, a jest to lud twardego karku.

9:14  Zostaw mnie, a ich wytępię i wytracę ich imię spod nieba, a z ciebie uczynię naród potężniejszy i większy od nich.

9:15  Wtedy zawróciłem i zszedłem z góry. Góra płonęła ogniem, a dwie tablice przymierza były w obu moich rękach.

9:16  A gdy spojrzałem, oto zgrzeszyliście przeciw Panu, waszemu Bogu, bo uczyniliście sobie lanego cielca. Szybko zboczyliście z drogi, którą Pan wam nakazał.

9:17  Wtedy wziąłem te dwie tablice, wyrzuciłem je z rąk i stłukłem je na waszych oczach.

9:18  Potem upadłem przed Panem jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy nie jadłem chleba i nie piłem wody z powodu wszystkich waszych grzechów, które popełniliście, czyniąc zło w oczach Pana, pobudzając go do gniewu.

9:19  Bałem się bowiem tej zapalczywości i gniewu, którymi Pan zapłonął przeciwko wam, by was wytępić. Lecz i tym razem Pan mnie wysłuchał.

9:20  Również na Aarona Pan bardzo się rozgniewał i chciał go zgładzić. W tym czasie modliłem się też za Aarona.

9:21  A wasz grzech, to jest cielca, którego uczyniliście, wziąłem i spaliłem w ogniu, potłukłem go i pokruszyłem, aż się stał miałki jak proch. I wrzuciłem jego proch do potoku wypływającego z góry.

9:22  Potem w Tabera, w Massa i w Kibrot-Hattaawa pobudziliście Pana do gniewu.

9:23  A gdy Pan wysłał was z Kadesz-Barnea, mówiąc: Idźcie i weźcie w posiadanie ziemię, którą wam dałem, zbuntowaliście się przeciw nakazowi Pana, waszego Boga, nie uwierzyliście mu i nie usłuchaliście jego głosu;

9:24  Buntowaliście się przeciw Panu od dnia, kiedy was poznałem.

9:25  Dlatego upadłem przed Panem i leżałem przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, bo Pan już powiedział, że was wytępi.

9:26  I modliłem się do Pana tymi słowy: Panie Boże, nie gub swego ludu i swego dziedzictwa, które odkupiłeś swoją wielkością, które wyprowadziłeś z Egiptu potężną ręką.

9:27  Wspomnij na swoje sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba; nie patrz na zatwardziałość tego ludu, na jego niegodziwość i grzech;

9:28  Aby nie mówiono w tej ziemi, z której nas wyprowadziłeś: Ponieważ Pan nie mógł wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, i ponieważ ich znienawidził, wyprowadził ich, aby ich zgładzić na pustyni.

9:29  Oni są twoim ludem i twoim dziedzictwem, które wyprowadziłeś swą wielką mocą i wyciągniętym ramieniem.