TurNTB - Ecclesiastes - 10

10:1  Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.

10:2  Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, Akılsızın ise, hep yanlışa.

10:3  Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, Akılsız olduğunu herkese gösterir.

10:4  Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, Yerinden ayrılma; Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.

10:5  Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:

10:6  Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.

10:7  Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.

10:8  Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.

10:9  Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.

10:10  Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.

10:11  Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.

10:12  Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

10:13  Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.

10:14  Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?

10:15  Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.

10:16  Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!

10:17  Kralın soyluysa, Önderlerin sarhoşluk için değil Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!

10:18  Tembellikten dam çöker, Miskinlikten çatı akar.

10:19  Şölen eğlenmek için yapılır, Şarap yaşama sevinç katar, Paraysa her ihtiyacı karşılar.

10:20  İçinden bile krala sövme, Yatak odanda zengine lanet etme, Çünkü gökte uçan kuşlar haber taşır, Kanatlı varlıklar söylediğini aktarır.