PolUGdanska - I Samuel - 3

3:1  A chłopiec Samuel służył Panu przed Helim. W tych dniach słowo Pana było drogocenne i nie było jawnego widzenia.

3:2  Pewnego dnia, gdy Heli leżał na swoim miejscu, a jego oczy już zaczęły słabnąć i nie mógł widzieć;

3:3  A lampa Boża jeszcze nie zgasła w świątyni Pana, gdzie była arka Boga, i Samuel też się położył;

3:4  Pan zawołał Samuela, a on odpowiedział: Oto jestem.

3:5  I przybiegł do Heliego, i powiedział: Oto jestem, gdyż mnie wołałeś. A on odparł: Nie wołałem, wróć i połóż się. Poszedł więc i położył się.

3:6  Pan ponownie zawołał Samuela. I Samuel wstał, poszedł do Heliego i powiedział: Oto jestem, gdyż mnie wołałeś. On mu odpowiedział: Nie wołałem, mój synu; wróć i połóż się.

3:7  A Samuel jeszcze nie znał Pana i słowo Pana nie zostało mu jeszcze objawione.

3:8  I Pan zawołał Samuela po raz trzeci. Wstał więc, poszedł do Heliego i powiedział: Oto jestem, gdyż mnie wołałeś. Wtedy Heli zrozumiał, że Pan wołał chłopca.

3:9  I Heli powiedział do Samuela: Idź, połóż się, a jeśli cię zawoła, powiedz: Mów, Panie, bo twój sługa słucha. Samuel poszedł więc i położył się na swoim miejscu.

3:10  Potem Pan przyszedł, stanął i zawołał tak jak poprzednio: Samuelu, Samuelu! I Samuel odpowiedział: Mów, bo twój sługa słucha.

3:11  Wtedy Pan powiedział do Samuela: Oto uczynię taką rzecz w Izraelu, że każdemu, kto o niej usłyszy, zadzwoni w obu uszach.

3:12  W tym dniu dokonam na Helim wszystkiego, co mówiłem przeciwko jego domowi, od początku do końca.

3:13  I dałem mu poznać, że osądzę jego dom na wieki za nieprawość, o której wiedział. Jego synowie bowiem postępowali nikczemnie, a on ich nie poskromił.

3:14  Dlatego przysiągłem domowi Heliego, że nieprawość domu Heliego nigdy nie będzie oczyszczona żadną ofiarą krwawą ani ofiarą pokarmową.

3:15  I Samuel do rana leżał, po czym otworzył drzwi domu Pana. Samuel jednak bał się oznajmić Heliemu o widzeniu.

3:16  Wtedy Heli zawołał Samuela: Samuelu, synu mój. Ten odpowiedział: Oto jestem.

3:17  I zapytał: Cóż to za słowa, które Pan ci powiedział? Nie ukrywaj tego, proszę, przede mną. Niech Bóg tak ci uczyni i tamto dorzuci, jeśli ukryjesz przede mną cokolwiek z tego, co ci powiedział.

3:18  Samuel opowiedział mu więc wszystko i nie ukrył nic przed nim. A on odparł: To Pan. Niech czyni to, co dobre w jego oczach.

3:19  I Samuel rósł, a Pan był z nim i nie pozwolił upaść na ziemię żadnemu z jego słów.

3:20  A cały Izrael od Dan aż do Beer-Szeby poznał, że Samuel stał się wiernym prorokiem Pana.

3:21  Pan zaś ukazywał się znowu w Szilo. Pan bowiem objawił się Samuelowi w Szilo przez słowo Pana.