ABPGRK - Isaiah - 51

51:1  ακούσατέ μου οι διώκοντες το δίκαιον και ζητούντες τον κύριον εμβλέψατε εις την στερεάν πέτραν ην ελατομήσατε και εις τον βόθυνον του λάκκου ον ωρύξατε

51:2  εμβλέψατε εις Αβραάμ τον πατέρα υμών και εις Σάρραν την ωδίνουσαν υμάς ότι εις ην και εκάλεσα αυτόν και ευλόγησα αυτόν και ηγάπησα αυτόν και επλήθυνα αυτόν

51:3  και σε νυν παρακαλέσω Σιών και παρεκάλεσα πάντα τα έρημα αυτής και θήσω το έρημα αυτής ως παράδεισον και τα προς δυσμαίς αυτής ως παράδεισον κυρίου ευφροσύνην και αγαλλίαμα ευρήσουσιν εν αυτή εξομολόγησιν και φωνήν αινέσεως

51:4  ακούσατέ μου ακούσατέ μου λαός μου και οι βασιλείς προς με ενωτίσασθε ότι νόμος παρ΄ εμού εξελεύσεται και η κρίσις μου εις φως εθνών

51:5  εγγίζει ταχύ η δικαιοσύνη μου και εξελεύσεται ως φως το σωτήριόν μου και εις τον βραχίονά μου ελπιούσιν εμέ νήσοι υπομενούσι και εις τον βραχιονά μου ελπιούσιν

51:6  άρατε εις τον ουρανόν τους οφθαλμούς υμών και εμβλέψατε εις την γην κάτω ότι ο ουρανός ως καπνός εστερεώθη η δε γη ως ιμάτιον παλαιωθήσεται οι δε κατοικούντες ώσπερ ταύτα αποθανούνται το δε σωτήριόν μου εις τον αιώνα έσται η δε δικαιοσύνη μου ου μη εκλείπη

51:7  ακούσατέ μου οι ειδότες κρίσιν λαός ου ο νόμος μου εν τη καρδία αυτών μη φοβείσθε ονειδισμόν ανθρώπων και τω φαυλισμώ αυτών μη ηττάσθε

51:8  ως γαρ ιμάτιον βρωθήσεται υπό χρόνου και ως έρια βρωθήσεται υπό σητός η δε δικαιοσύνη μου εις τον αιώνα έσται το δε σωτήριόν μου εις γενεάς γενεών

51:9  εξεγείρου εξεγείρου Ιερουσαλήμ και ένδυσαι την ισχύν του βραχίονός σου εξεγείρου ως εν αρχή ημέρας ως γενεά αιώνος ου συ ει η λατομήσασα πλάτος διαρρήξασα δράκοντα

51:10  ου συ ει η ερημούσα θάλασσαν ύδωρ αβύσσου πλήθος η θείσα τα βάθη της θαλάσσης οδόν διαβάσεως ρυομένοις

51:11  και λελυτρωμένοις υπο γαρ κυρίου αποστραφήσονται και ήξουσιν εις Σιών μετ΄ ευφροσύνης και αγαλλιάματος αιωνίου επί κεφαλής γαρ αυτών αίνεσις και ευφροσύνη καταλήψεται αυτούς απέδρα οδύνη και λύπη και στεναγμός

51:12  εγώ ειμι εγώ ειμι αυτός ο παρακαλών σε γνώθι τις ούσα ίνα φοβηθής από ανθρώπου θνητού και από υιόυ ανθρώπου οι ωσεί χόρτος εξηράνθησαν

51:13  και επελάθου θεόν τον ποιήσαντά σε τον ποιήσαντα τον ουρανόν και θεμελιώσαντα την γην και φοβού αεί πάσας τας ημέρας το πρόσωπον του θυμού του θλίβοντός σε ον τρόπον εβουλεύσατο του άραι σε και νυν που ο θυμός του θλίβοντός σε

51:14  εν γαρ τω σώζεσθαί σε ου στήσεται ουδέ χρονιεί και ου θανατώσει εις διαφθοράν και ου μη υστερήσει ο άρτος αυτού

51:15  ότι εγώ ο θεός σου ο ταράσσων την θάλασσαν και ηχών τα κύματα αυτής κύριος σαβαώθ όνομά μοι

51:16  θήσω τους λόγους μου εις το στόμα σου και υπό την σκιάν χειρός μου σκεπάσω σε εν η έστησα τον ουρανόν και εθεμελίωσα την γην και ερεί Σιών λαός μου ει συ

51:17  εξεγείρου εξεγείρου ανάστηθι Ιερουσαλήμ η πιούσα εκ χειρός κυρίου το ποτήριον του θυμού αυτού το ποτήριον γαρ της πτώσεως το κόνδυ του θυμού εξέπιες και εξεκένωσας

51:18  και ουκ ην ο παρακαλών σε από πάντων των τέκνων σου ων έτεκες και ουκ ην ο αντιλαμβανόμενος της χειρός σου ουδέ από πάντων των υιών σου ων ύψωσας

51:19  διό ταύτα αντικείμενά σοι τις συλλυπηθήσεται σοι πτώμα και σύντριμμα λιμός και μάχαιρα τις παρακαλέσει σε

51:20  οι υιοί σου οι απορούμενοι οι καθεύδοντες επ΄ άκρου πασών εξόδων ως σεύτλιον ημίεφθον οι πλήρεις θυμού κυρίου εκλελυμένοι από κυρίου του θεού

51:21  διά τούτο άκουε τεταπεινωμένη και μεθύουσα ουκ από οίνου

51:22  ούτω λέγει κύριος ο θεός ο κρίνων τον λαόν αυτού ιδού είληφα εκ της χειρός σου το ποτήριον της πτώσεως το κόνδυ του θυμού μου και ου προσθήση πιείν αυτό έτι

51:23  και δώσω αυτό εις τας χείρας των αδικησάντων σε και των ταπεινωσάντων σε οι είπαν τη ψυχή σου κύψον ίνα παρέλθωμεν και έθηκας ίσα τη γη τα μέσα σου έξω τοις παραπορευομένοις