Dari - Joel - 3

3:1  خداوند می فرماید: «در آن زمان وقتی سعادت و آرامی را به یهودا و اورشلیم بازگردانم،

3:2  تمام اقوام جهان را در «وادی محاکمه» جمع کرده در آنجا آن ها را بخاطر میراث خود، یعنی قوم اسرائیل محاکمه می کنم، زیرا آن ها قوم برگزیدۀ مرا در بین اقوام جهان پراگنده ساختند و سرزمین مرا تقسیم کردند.

3:3  آن ها بر سر قوم برگزیدۀ من قرعه انداختند. پسران جوان را در عوض فاحشه ها دادند و دختران را به قیمت پول شراب فروختند.

3:4  ای صور و صیدون و ای سرزمین فلسطین با من چه کار دارید؟ آیا می خواهید از من انتقام بگیرید؟ اگر چنین کنید من فوری و هرچه زودتر شما را جزا می دهم.

3:5  شما نقره و طلا و گنجینه های نفیس مرا گرفته به معبدهای خود بردید.

3:6  مردم یهودا و اورشلیم را به یونانیها فروختید و آن ها را از وطن شان آواره ساختید.

3:7  اما من آن ها را از جاهائی که به آن فروخته شده اند بازمی گردانم و شما را به سزای اعمال تان می رسانم.

3:8  پسران و دختران شما را به مردم یهودا می فروشم تا آن ها هم همه را به سبائیان که در سرزمین دوردستی زندگی می کنند، بفروشند. من که خداوند هستم این را می گویم.

3:9  به اقوام جهان اعلام کنید؛ برای جنگ آماده شوید و جنگجویان ورزیدۀ تان را فراخوانید و همه عساکر تان را جمع کنید.

3:10  گاوآهنهای خود را ذوب کنید و از آن ها شمشیر بسازید و از اره های تان سرنیزه تهیه نمائید. حتی افراد ضعیف هم دلاورانه بجنگند.

3:11  ای اقوام جهان، از هر طرف بیائید و در یکجا جمع شوید!» خداوندا، جنگ آورانت را برای حمله فرود آور!

3:12  «تمام اقوام بیایند و در وادی محاکمه جمع شوند. من در آنجا نشسته و همه را محاکمه می کنم.

3:13  داسهای تان را به دست بگیرید، زیرا محصول پُخته شده و برای درو آماده است. مردم همه شریر شده اند، پس بروید و آن ها را همانطوری که انگورها را برای شراب در زیر پا لگدمال می کنند، پایمال سازید تا همه جا از خون شان لبریز شود.

3:14  مردم دسته دسته در وادی محاکمه جمع شوند، زیرا در همانجا روز خداوند بزودی فرا می رسد.

3:15  آفتاب و مهتاب تاریک می شوند و ستارگان نور خود را از دست می دهند.

3:16  غرش صدای خداوند از فراز کوه صَهیون بر می خیزد و همچون رعد از اورشلیم غرش می کند. آسمان و زمین به لرزه می آیند، اما خداوند پناهگاه قوم برگزیدۀ خود، اسرائیل بوده از آن ها حمایت می کند.

3:17  آنگاه شما می دانید که من، خداوند، خدای تان بر کوه مقدس خود سهیون، ساکن هستم. اورشلیم یک شهر مقدس بوده و بیگانگان دیگر هرگز نمی توانند از آنجا عبور کنند.

3:18  در آن زمان از کوهها شراب تازه می چکد و از تپه ها شیر جاری می شود. جویهای خشک یهودا از آب لبریز می گردند. از عبادتگاه خداوند چشمۀ آب فوران می کند و وادی شطیم را سیراب می سازد.

3:19  کشورهای مصر و ادوم بخاطر ظلمی که در حق اهالی یهودا کرده اند و خون مردم بیگناه در آنجا ریخته شده است، به بیابان خشک و پژمرده تبدیل می شوند.

3:20  اما یهودا و اورشلیم برای همیشه آباد و پُرجمعیت می ماند.

3:21  من انتقام خون قوم خود را از دشمنان می گیرم و از گناه مسئولین و ستمگران نمی گذرم، زیرا من، خداوند در صَهیون ساکن هستم.»