PolUGdanska - Joshua - 22

22:1  Wtedy Jozue przywołał Rubenitów, Gadytów oraz połowę pokolenia Manassesa;

22:2  I powiedział do nich: Strzegliście wszystkiego, co wam nakazał Mojżesz, sługa Pana, i byliście posłuszni memu głosowi we wszystkim, co wam nakazałem.

22:3  Nie opuściliście swoich braci przez ten długi czas aż do dziś, ale strzegliście pilnie rozkazu Pana, waszego Boga.

22:4  A teraz Pan, wasz Bóg, dał odpoczynek waszym braciom, jak im obiecał. Zawróćcie więc teraz i idźcie do waszych namiotów i do ziemi waszej własności, którą dał wam Mojżesz, sługa Pana, po drugiej stronie Jordanu.

22:5  Tylko uważajcie pilnie, by zachować przykazanie i prawo, które nakazał wam Mojżesz, sługa Pana – abyście miłowali Pana, swojego Boga, kroczyli wszystkimi jego drogami, zachowywali jego przykazania, lgnęli do niego i służyli mu z całego swego serca i z całej swej duszy.

22:6  Potem Jozue błogosławił im i odesłał ich, a oni odeszli do swoich namiotów.

22:7  Mojżesz bowiem dał jednej połowie pokolenia Manassesa posiadłość w Baszanie, ale drugiej jego połowie Jozue dał dział z ich braćmi po zachodniej stronie Jordanu. A gdy Jozue odesłał ich do ich namiotów, błogosławił im.

22:8  I powiedział do nich: Wracajcie z wielkimi bogactwami do waszych namiotów, z bardzo licznymi stadami, ze srebrem, złotem, miedzią i żelazem oraz z wielką liczbą szat. Podzielcie się ze swymi braćmi łupem po waszych wrogach.

22:9  Wtedy synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa pokolenia Manassesa zawrócili i opuścili synów Izraela w Szilo, które leży w ziemi Kanaan, aby pójść do ziemi Gilead, do ziemi swojej własności, którą dziedzicznie otrzymali zgodnie ze słowem Pana za pośrednictwem Mojżesza.

22:10  I gdy przybyli w okolice Jordanu położone w ziemi Kanaan synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa pokolenia Manassesa, zbudowali tam ołtarz nad Jordanem, ołtarz wielki i okazały.

22:11  I synowie Izraela usłyszeli, że mówiono: Oto synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa zbudowali ołtarz naprzeciw ziemi Kanaan w okolicy Jordanu, gdzie przeszli synowie Izraela.

22:12  Gdy więc synowie Izraela o tym usłyszeli, zebrało się całe zgromadzenie synów Izraela w Szilo, aby wyruszyć przeciw nim na wojnę.

22:13  I synowie Izraela wysłali do synów Rubena, synów Gada i połowy pokolenia Manassesa, do ziemi Gilead, Pinchasa, syna kapłana Eleazara;

22:14  A z nim dziesięciu naczelników, po jednym z każdego rodu ze wszystkich pokoleń Izraela; każdy naczelnik był głową rodu swoich ojców wśród tysięcy Izraela.

22:15  Ci przyszli do synów Rubena, synów Gada i połowy pokolenia Manassesa, do ziemi Gilead, i powiedzieli do nich:

22:16  Tak mówi całe zgromadzenie Pana: Cóż to za przestępstwo, którego się dopuściliście wobec Boga Izraela, że odwróciliście się dziś od Pana, budując sobie ołtarz, aby zbuntować się dziś przeciw Panu?

22:17  Czy mało nam nieprawości popełnionej w Peor, z której nie jesteśmy oczyszczeni po dziś dzień, a za którą na zgromadzenie Pana spadła plaga;

22:18  Że wy dziś odwróciliście się, żeby nie pójść za Panem? A ponieważ buntujecie się dziś przeciw Panu, jutro on rozgniewa się na całe zgromadzenie Izraela.

22:19  A jeśli ziemia waszej posiadłości jest nieczysta, przeprowadźcie się do ziemi dziedzictwa Pana, w której znajduje się przybytek Pana, i weźcie sobie posiadłości pośród nas; tylko nie buntujcie się przeciw Panu ani nie buntujcie się przeciwko nam, budując sobie ołtarz poza ołtarzem Pana, naszego Boga.

22:20  Czy to nie Akan, syn Zeracha, dopuścił się przestępstwa przy rzeczach przeklętych i czy gniew nie spadł na całe zgromadzenie Izraela? I nie tylko on umarł za swoją nieprawość.

22:21  Wtedy synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa odpowiedzieli naczelnikom nad tysiącami Izraela:

22:22  Pan, Bóg bogów, Pan, Bóg bogów, on wie, i Izrael też się dowie: Jeśli stało się to przez bunt albo przestępstwo przeciw Panu – niech nas dziś nie oszczędzi;

22:23  Jeśli zbudowaliśmy sobie ołtarz, aby się odwrócić od Pana i aby składać na nim całopalenia i ofiary pokarmowe lub pojednawcze, to niech Pan to rozezna;

22:24  Czy nie zrobiliśmy tak raczej z obawy przed tym, że w przyszłości wasi synowie powiedzą naszym synom: Cóż wy macie wspólnego z Panem, Bogiem Izraela?

22:25  Oto Pan ustanowił Jordan granicą między nami a wami, synowie Rubena i synowie Gada; nie macie działu w Panu. W ten sposób wasi synowie odwrócą naszych synów od bojaźni Pana.

22:26  Dlatego powiedzieliśmy: Uczyńmy tak i zbudujmy sobie ołtarz, nie do całopaleń ani do innych ofiar;

22:27  Lecz aby był świadkiem między nami a wami i między naszymi pokoleniami po nas i abyśmy służyli Panu przed jego obliczem w naszych całopaleniach, ofiarach pokarmowych i ofiarach pojednawczych, aby w przyszłości wasi synowie nie powiedzieli naszym synom: Nie macie udziału w Panu.

22:28  Powiedzieliśmy więc: Gdy w przyszłości tak powiedzą nam albo naszemu potomstwu, wtedy odpowiemy: Patrzcie na podobieństwo ołtarza Pana, który wznieśli nasi ojcowie, nie dla całopaleń ani dla innych ofiar, ale żeby był świadkiem między nami a wami.

22:29  Nie daj Boże, żebyśmy mieli buntować się przeciw Panu i odwrócić się dziś od Pana, budując ołtarz do całopaleń, ofiar pokarmowych i innych ofiar poza ołtarzem Pana, naszego Boga, który znajduje się przed jego przybytkiem.

22:30  A gdy kapłan Pinchas, naczelnicy zgromadzenia i przełożeni nad tysiącami Izraela, którzy z nim byli, usłyszeli słowa, które mówili synowie Rubena, synowie Gada i synowie Manassesa, uznali je za słuszne.

22:31  I Pinchas, syn kapłana Eleazara, powiedział do synów Rubena, synów Gada i synów Manassesa: Dzisiaj przekonaliśmy się, że Pan jest pośród nas, bo nie dopuściliście się tego przestępstwa przeciw Panu i wyzwoliliście synów Izraela z ręki Pana.

22:32  Wtedy Pinchas, syn kapłana Eleazara, oraz naczelnicy powrócili od synów Rubena i od synów Gada z ziemi Gilead do ziemi Kanaan, do synów Izraela, i zdali im sprawę.

22:33  I spodobało się to synom Izraela; synowie Izraela błogosławili Boga i nie mówili więcej o wyruszeniu przeciw nim na wojnę, by zniszczyć ziemię, w której mieszkali synowie Rubena i synowie Gada.

22:34  Synowie Rubena i Gada nazwali ten ołtarz Ed, mówiąc: Świadkiem będzie między nami, że Pan jest Bogiem.