FarHezareNoh - Colossians - 2

2:1  پس می‌خواهم بدانید که به‌‌خاطر شما و کسانی که در لائودیکیه هستند، و برای همة آنان که روی مرا ندیده‌اند، چه مجاهده‌ای دارم،

2:2  تا دلگرم شده، در محبت متحد گردند، و از همة غنای فهم و درکی کامل برخوردار گشته، راز خدا یعنی مسیح را بشناسند،

2:3  که در او همة گنجهای حکمت و معرفت نهفته است.

2:4  این را می‌گویم تا هیچ‌کس شما را با استدلالهای فریبنده گمراه نسازد.

2:5  زیرا هر‌‌چند در جسم از شما دورم، لیکن در روح با شما هستم و از مشاهدة نظم و ایمان پایدارتان به مسیح شادمانم.

2:6  پس همان‌‌گونه که مسیحْ عیسای خداوند را پذیرفتید، در او سلوک کنید:

2:7  در او ریشه گیرید و بنا شوید، و همان‌‌گونه که تعلیم یافتید، در ایمان استوار شده، لبریز از شکرگزاری باشید.

2:8  بهوش باشید که کسی شما را با فلسفه‌ای پوچ و فریبنده اسیر نسازد، فلسفه‌ای که نهبر مسیح بلکه بر سنّت آدمیان و اصول ابتدایی این دنیا استوار است.

2:9  زیرا الوهیت با همة کمالش به‌‌صورت جسمانی در مسیح ساکن است،

2:10  و شما در او، که همة ریاستها و قدرتها را سَر است، از کمال برخوردار گشته‌اید.

2:11  و در او ختنه نیز شده‌اید، به ختنه‌ای که با دست انجام نشده است. این ختنه همانا از تن به‌‌در آوردن شخصیت نفسانی است در ختنة مسیح.

2:12  و در تعمید، با او مدفون گشتید و با ایمان به قدرت خدا که مسیح را از مردگان برخیزانید، با او زنده شدید.

2:13  آن زمان که در گناهان و حالت ختنه‌ناشدة نفْس خود مرده بودید، خدا شما را با مسیح زنده کرد. او همة گناهان ما را آمرزید

2:14  و آن سند دیون را که به‌‌موجب قوانین بر‌‌ضد ما نوشته شده و علیه ما قد علم کرده بود، باطل کرد و بر صلیب میخکوبش کرده، از میان برداشت.

2:15  و ریاستها و قدرتها را خلع سلاح کرده، در نظر همگان رسوا ساخت و به‌‌وسیلة صلیب بر آنها پیروز شد.

2:16  پس مگذارید کسی در خصوص آنچه می‌خورید و می‌آشامید، یا در خصوص نگاه داشتن اعیاد و ماه نو و روز شَبّات، محکومتان کند.

2:17  اینها تنها سایة امور آینده بود، امّا اصل آنها در مسیح یافت می‌شود.

2:18  مگذارید کسی که دل به خوار کردن خویشتن و عبادت فرشتگان مشغول داشته است، شما را مردود گرداند. چنین کسی شیفتة اموری است که در رؤیاهایش دیده است، و افکار نفسانی‌اش او را با خیالهای پوچ مغرور ساخته است.

2:19  او پیوندش را با سَر از دست داده است؛ حال آنکه تمام بدن، در حالی که به‌‌وسیلة مفاصل و بندها نگاه داشته می‌شود و به هم متصل می‌گردد، به مدد سر رشد می‌کند، با رشدی که از خدا سرچشمه می‌گیرد.

2:20  پس حال که با مسیح نسبت به اصول ابتدایی این دنیا مرده‌اید، چرا همچون کسانی که گویی هنوز به دنیا تعلق دارند، تن به قواعد آن می‌دهید، قواعدی که می‌گوید:

2:21  «این را لمس مکن! به آن لب نزن و بر آن دست مگذار!»؟

2:22  اینها همه مربوط به چیزهایی است که با مصرف از بین می‌رود، و بر احکام و تعالیم بشری بنا شده است.

2:23  و هر‌‌چند به‌‌سبب دربر داشتن عبادت داوطلبانه و خوار کردن خویشتن و ریاضت بدنی، ظاهری حکیمانه دارد، امّا فاقد هر‌‌گونه ارزشی برای مهار تمایلات نفسانی است.