PolUGdanska - Deuteronomy - 17

17:1  Nie złożysz Panu, swemu Bogu, ofiary z cielca lub owcy, które mają skazę lub jakąkolwiek wadę, gdyż to budzi odrazę w Panu, twym Bogu.

17:2  Jeśli znajdzie się pośród was w jakimkolwiek z twoich miast, które daje ci Pan, twój Bóg, mężczyzna czy kobieta, którzy dopuszczą się zła w oczach Pana, twego Boga, przekraczając jego przymierze;

17:3  I idąc, będą służyć innym bogom i oddawać pokłon im lub słońcu, księżycowi albo całemu zastępowi niebios, czego nie nakazałem;

17:4  I zostanie ci o tym doniesione, a ty wysłuchasz tego, zbadasz to dokładnie i okaże się to prawdą i rzeczą pewną, że popełniono taką obrzydliwość w Izraelu;

17:5  Wtedy wyprowadzisz do swoich bram tego mężczyznę lub tę kobietę, którzy dopuścili się tego zła, i tego mężczyznę lub tę kobietę ukamienujesz, aż umrą.

17:6  Na podstawie zeznania dwóch lub trzech świadków ma być zabity skazany na śmierć; nie wolno skazać go na śmierć na podstawie zeznania jednego świadka.

17:7  Ręka świadków będzie na nim, aby go zabić, a potem ręce całego ludu. Tak usuniesz zło spośród siebie.

17:8  Jeśli sprawa sądowa dotycząca przelania krwi, roszczeń, zranień oraz sporów w twoich bramach będzie dla ciebie za trudna, wtedy wstaniesz i pójdziesz do miejsca, które Pan, twój Bóg, wybierze.

17:9  I przyjdziesz do kapłanów Lewitów, i do sędziego, który w tym czasie będzie urzędował, i poradzisz się ich, a oni oznajmią ci orzeczenie.

17:10  I postąpisz zgodnie z orzeczeniem, które ci przekażą na tym miejscu, które Pan wybrał, i pilnie wykonasz wszystko tak, jak cię pouczą.

17:11  Postąpisz zgodnie z pouczeniem prawa, którego ci udzielą, i zgodnie z rozstrzygnięciem, które ci przekażą. Nie odstąpisz od orzeczenia, które ci oznajmią ani na prawo, ani na lewo.

17:12  A człowiek, który postąpi zuchwale i nie posłucha kapłana pełniącego tam służbę przed Panem, twoim Bogiem, lub sędziego, poniesie śmierć. Tak usuniesz to zło z Izraela.

17:13  A cały lud usłyszy o tym i będzie się bał, i nie postąpi już zuchwale.

17:14  Gdy wejdziesz do ziemi, którą daje ci Pan, twój Bóg, gdy posiądziesz ją i zamieszkasz w niej, i powiesz sobie: Ustanowię nad sobą króla tak jak wszystkie okoliczne narody;

17:15  Tego tylko ustanowisz królem nad sobą, którego Pan, twój Bóg, wybierze. Spośród swoich braci ustanowisz nad sobą króla; nie możesz ustanowić nad sobą cudzoziemca, który nie jest twoim bratem.

17:16  Tylko niech nie pomnaża sobie koni ani nie prowadzi ludu do Egiptu, aby nabyć wiele koni, ponieważ Pan wam powiedział: Nie wracajcie tą drogą nigdy więcej.

17:17  Nie będzie też pomnażał sobie żon, aby jego serce się nie odwróciło; niech nie nabywa zbyt wiele srebra i złota.

17:18  A gdy już zasiądzie na swym królewskim tronie, napisze sobie w księdze odpis tego prawa od kapłanów Lewitów.

17:19  I będzie go miał przy sobie, i będzie go czytał po wszystkie dni swego życia, aby się nauczył bać Pana, swego Boga, by przestrzegał wszystkich słów tego prawa oraz tych ustaw i aby je wykonywał;

17:20  Aby jego serce nie wynosiło się ponad jego braci i żeby nie odstąpił od tego przykazania ani na prawo, ani na lewo, aby żył długo w swoim królestwie, on i jego synowie, pośród Izraela.