PolUGdanska - Deuteronomy - 31

31:1  Potem Mojżesz poszedł i powiedział te słowa całemu Izraelowi.

31:2  Powiedział do nich: Mam dziś sto dwadzieścia lat, nie mogę już wychodzić i wchodzić. A Pan powiedział mi też: Nie przejdziesz przez Jordan.

31:3  Sam Pan, twój Bóg, przejdzie przed tobą i on wytępi te narody przed tobą, a ty je posiądziesz. A Jozue przejdzie przed tobą, jak Pan powiedział.

31:4  I Pan uczyni im tak, jak uczynił Sichonowi i Ogowi, królom Amorytów, i ich ziemi, gdy ich zniszczył.

31:5  Pan wyda ich wam, a wy uczynicie im zgodnie ze wszystkimi przykazaniami, które wam nakazałem.

31:6  Wzmocnijcie się i bądźcie mężni, nie bójcie się ani się nie lękajcie ich, gdyż Pan, twój Bóg, on sam pójdzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści.

31:7  Następnie Mojżesz przywołał Jozuego i powiedział do niego przed całym Izraelem: Wzmocnij się i bądź mężny, bo ty wejdziesz z tym ludem do ziemi, którą Pan poprzysiągł dać ich ojcom, a ty im ją dasz w dziedzictwo.

31:8  A sam Pan pójdzie przed tobą, on będzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści. Nie bój się ani się nie lękaj.

31:9  Wtedy Mojżesz zapisał to prawo i oddał je kapłanom, synom Lewiego, którzy nosili arkę przymierza Pana, i wszystkim starszym Izraela.

31:10  Mojżesz nakazał im też: Po upływie każdego siódmego roku, w wyznaczonej porze roku darowania długów, w Święto Namiotów;

31:11  Gdy cały Izrael przybędzie, aby się stawić przed Panem, twoim Bogiem, na miejscu, które wybierze, odczytasz to prawo do uszu całego Izraela.

31:12  Zgromadzisz lud: mężczyzn, kobiety, dzieci i obcych, którzy są w obrębie twoich bram, aby słuchali i uczyli się, aby się bali Pana, swojego Boga, i pilnowali wypełnienia wszystkich słów tego prawa.

31:13  Ich synowie, którzy jeszcze nie znają, niech też słuchają i uczą się bać Pana, waszego Boga, po wszystkie dni waszego życia na ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją posiąść.

31:14  Potem Pan powiedział do Mojżesza: Oto zbliżają się dni twojej śmierci. Przywołaj Jozuego i stawcie się w Namiocie Zgromadzenia, a ja mu wydam polecenie. Poszedł więc Mojżesz i Jozue i stawili się w Namiocie Zgromadzenia.

31:15  I Pan ukazał się w namiocie w słupie obłoku. A słup obłoku stanął nad wejściem do namiotu.

31:16  I Pan powiedział do Mojżesza: Oto zaśniesz ze swoimi ojcami, a ten lud powstanie i będzie uprawiał nierząd, idąc za bogami cudzoziemców tej ziemi, do której wchodzi, by wśród nich zamieszkać, i opuści mnie, i złamie moje przymierze, które z nim zawarłem.

31:17  W tym dniu zapłonie mój gniew przeciwko nim, opuszczę ich i skryję swe oblicze przed nimi, a oni będą pożarci i spotka ich wiele nieszczęść i utrapień i powiedzą w tym dniu: Czy nie dlatego, że naszego Boga nie ma pośród nas, spotkały nas te nieszczęścia?

31:18  Lecz ja zupełnie zakryję swe oblicze w tym dniu z powodu całego zła, które czynili, zwracając się ku innym bogom.

31:19  Teraz więc zapiszcie sobie tę pieśń i naucz jej synów Izraela. Włóż ją w ich usta, aby ta pieśń była dla mnie świadectwem przeciwko synom Izraela.

31:20  Gdy bowiem wprowadzę ich do ziemi, którą poprzysiągłem ich ojcom, do ziemi mlekiem i miodem płynącej, i będą jeść do syta, i utyją, wtedy zwrócą się ku innym bogom i będą im służyć, a mnie rozdrażnią i złamią moje przymierze;

31:21  I kiedy spotka ich wiele nieszczęść i utrapień, ta pieśń będzie świadkiem przeciwko nim, gdyż nie zostanie zapomniana w ustach ich potomstwa. Znam bowiem ich zamysł i to, co jeszcze dziś będą czynić, zanim wprowadzę ich do ziemi, którą im poprzysiągłem.

31:22  I Mojżesz napisał tę pieśń tego dnia, i nauczył jej synów Izraela.

31:23  Potem nakazał Jozuemu, synowi Nuna: Wzmocnij się i bądź mężny, bo ty wprowadzisz synów Izraela do ziemi, którą im poprzysiągłem, a ja będę z tobą.

31:24  I kiedy Mojżesz skończył zapisywać słowa tego prawa w księdze;

31:25  Nakazał Mojżesz Lewitom, którzy nosili arkę przymierza Pana:

31:26  Weźcie księgę tego Prawa i połóżcie ją obok arki przymierza Pana, waszego Boga, aby tam była świadkiem przeciwko tobie.

31:27  Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Oto dziś, dopóki jeszcze żyję z wami, buntujecie się przeciwko Panu, a cóż dopiero po mojej śmierci?

31:28  Zgromadźcie u mnie wszystkich starszych waszych pokoleń i waszych dowódców, żebym mówił do ich uszu te słowa i wezwał na świadków przeciwko nim niebo i ziemię.

31:29  Wiem bowiem, że po mojej śmierci zepsujecie się całkowicie i zboczycie z drogi, którą wam nakazałem. I spotka was nieszczęście w ostateczne dni, gdyż będziecie czynić to, co złe w oczach Pana, drażniąc go dziełem swoich rąk.

31:30  I Mojżesz przemówił do uszu całego zgromadzenia Izraela słowami tej pieśni aż do końca.