FarHezareNoh - II Corinthians - 3

3:1  آیا بار دیگر شروع به توصیه دربارة خود می‌کنیم؟ یا مانند بعضی، نیاز به ارائة توصیه‌نامه به شما یا گرفتن توصیه‌نامه از شما داریم؟

3:2  شما خودْ توصیه‌نامة مایید، نامه‌ای نگاشته بر دلهای ما که همگان می‌توانند آن را بخوانند و بفهمند.

3:3  شما نشان داده‌اید که نامة مسیح هستید، ثمرة خدمت ما، و نگاشته نه با مرکّب، بلکه با روح خدای زنده، و نه بر لوح سنگی، بلکه بر لوح دلهای گوشتین.

3:4  ما چنین اطمینانی به‌‌واسطة مسیح در حضور خدا داریم.

3:5  نه آنکه خود کفایت داشته باشیم تا چیزی را به حساب خود بگذاریم، بلکه کفایت ما از خداست.

3:6  او ما را کفایت بخشیده که خدمتگزاران عهد جدید باشیم – خادم روح، نه خادم آنچه نوشته‌ای بیش نیست. زیرا «نوشته» می‌کُشد، لیکن روحْ حیات می‌بخشد.

3:7  حال، اگر خدمتی که به مرگ می‌انجامید و بر حروفِ حک شده بر سنگ استوار بود، با جلال به ظهور رسید، به‌‌گونه‌ای که بنی اسرائیل نمی‌توانستند به‌‌سبب جلالِ چهرة موسی بر آن چشم بدوزند، هر‌‌چند آن جلال رو به زوال بود،

3:8  چقدر بیشتر، خدمتی که به‌‌واسطة روح است با جلال خواهد بود.

3:9  زیرا اگر خدمتی که به محکومیت می‌انجامید با جلال بود، چقدر بیشتر خدمتی که به پارساشمردگی می‌انجامد آکنده از جلال است.

3:10  زیرا آنچه زمانی پرجلال بود، اکنون در قیاس با این جلالِ برتر، دیگر جلوه‌ای ندارد.

3:11  و اگر آنچه زوال می‌پذیرفت با جلال همراه بود، چقدر بیشتر آنچه باقی می‌مانَد با جلال همراه است.

3:12  پس چون چنین امیدی داریم، با شهامتِ کامل سخن می‌گوییم؛

3:13  نه مانند موسی که حجابی بر چهرة خود کشید تا بنی اسرائیل غایت آنچه را که رو به زوال بود، نظاره نکنند.

3:14  امّا ذهنهای ایشان تاریک شد زیرا تا به امروز همان حجاب به هنگام خواندن عهد عتیق باقی است و برداشته نشده، زیرا تنها در مسیح زایل می‌شود.

3:15  حتی تا به امروز، هر‌‌گاه موسی را می‌خوانند، حجابی بر دل آنها برقرار می‌ماند؛

3:16  امّا هر‌‌گاه کسی نزد خداوند بازمی‌گردد، حجاب برداشته می‌شود.

3:17  خداوند، روح است و هر جا روحِ خداوند باشد، آنجا آزادی است.

3:18  و همة ما که با چهرة بی‌حجاب، جلال خداوند را، چنان که در آینه‌ای، می‌نگریم، به‌‌صورت همان تصویر، از جلال به جلالی فزونتر دگرگون می‌شویم؛ و این از خداوند سرچشمه می‌گیرد که روح است.