ABPGRK - Isaiah - 65

65:1  εμφανής εγενήθην τοις εμέ μη ζητούσιν ευρέθην τοις εμέ μη επερωτώσιν είπα ιδού ειμι τω έθνει οι ουκ εκάλεσάν μου το όνομα

65:2  εξεπέτασα τας χείράς μου όλην την ημέραν προς λαόν απειθούντα και αντιλέγοντα οι ουκ επορεύθησαν οδώ αγαθή αλλ΄ οπίσω των αμαρτιών αυτών

65:3  ο λαός ούτος ο παροξύνων με εναντίον εμού διαπαντός αυτοί θυσιάζουσιν εν τοις κήποις και θυμιώσιν επί ταις πλίνθοις τοις δαιμονίοις α ουκ έστιν

65:4  και εν τοις μνήμασι εν τοις σπηλαίοις κοιμώνται διά ενύπνια οι έσθοντες κρέα ύειον και ζωμόν θυσιών μεμολυμμένα πάντα τα σκεύη αυτών

65:5  οι λέγοντες πόρρω απ΄ εμού μη εγγίσης μοι ότι καθαρός ειμι ούτος καπνός του θυμού μου πυρ καίεται εν αυτώ πάσας τας ημέρας

65:6  ιδού γέγραπται ενώπιόν μου ου σιωπήσω έως αν αποδώ και ανταποδώσω εις τον κόλπον αυτών

65:7  τας αμαρτίας αυτών και των πατέρων αυτών λέγει κύριος οι εθυμίασαν επί των ορέων και επί των βουνών ωνείδισάν με αποδώσω τα έργα αυτών εις τον κόλπον αυτών

65:8  ούτως λέγει κύριος ον τρόπον ευρεθήσεται ο ρωξ εν τω βότρυϊ και ερούσι μη λυμήνη αυτόν ότι ευλογία έστιν εν αυτώ ούτως ποιήσω ένεκεν του δουλεύοντός μοι τούτου ένεκεν ου μη απολέσω πάντας

65:9  και εξάξω το εξ Ιακώβ σπέρμα και το εξ Ιούδα και κληρονομήσει το όρος το άγιόν μου και κληρονομήσουσιν οι εκλεκτοί μου και οι δούλοί μου και κατοικήσουσιν εκεί

65:10  και έσονται εν τω δρυμώ επαύλεις ποιμνίων και φάραγξ Αχώρ εις ανάπαυσιν βουκολίων τω λαώ μου οι εζήτησάν με

65:11  υμείς δε οι εγκαταλιπόντες με και επιλανθανόμενοι το όρος το άγιόν μου και ετοιμάζοντες τω δαιμονίω τράπεζαν και πληρούντες τη τύχη κέρασμα

65:12  εγώ παραδώσω υμάς εις μάχαιραν πάντες εν σφαγή πεσείσθε ότι εκάλεσα υμάς και ουχ υπηκούσατε ελάλησα και παρηκούσατε και εποιήσατε το πονηρόν εναντίον εμού και α ουκ εβουλόμην εξελέξασθε

65:13  διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού οι δουλεύοντές μοι φάγονται υμείς δε πεινάσετε ιδού οι δουλεύοντές μοι πίονται υμείς δε διψήσετε ιδού οι δουλεύοντές μοι ευφρανθήσονται υμείς δε αισχυνθήσεσθε

65:14  ιδού οι δουλεύοντές μοι αγαλλιάσονται εν ευφροσύνη υμείς δε κεκράξεσθε διά τον πόνον της καρδίας υμών και από συντριβής πνεύματος υμών ολολύξετε

65:15  καταλείψετε γαρ το όνομα υμών εις πλησμονήν τοις εκλεκτοίς μου υμάς δε ανελεί κύριος τοις δε δουλεύουσί μοι κληθήσεται όνομα καινόν

65:16  ο ευλογηθήσεται επί της γης ευλογήσουσι γαρ τον θεόν τον αληθινόν και οι ομνύοντες επί της γης ομούνται τον θεόν τον αληθινόν επιλήσονται γαρ την θλίψιν αυτών την πρώτην και ουκ αναβήσεται επί την καρδίαν αυτών

65:17  έσται γαρ ο ουρανός καινός και η γη καινή και ου μη μνησθώσι των προτέρων ουδ΄ ου μη επέλθη επί την καρδίαν αυτών

65:18  αλλ΄ ευφροσύνην και αγαλλίαμα ευρήσουσιν εν αυτή ότι ιδού εγώ ποιώ αγαλλίαμα Ιερουσαλήμ και επί τον λαόν μου ευφροσύνην

65:19  και αγαλλιάσομαι επί Ιερουσαλήμ και ευφρανθήσομαι επί τω λαώ μου και ουκέτι μη ακουσθή εν αυτή φωνή κλαυθμού ουδέ φωνή κραυγής

65:20  ουδ΄ ου μη γένηται έτι άωρος και πρεσβύτης ος ουκ εμπλήσει τον χρόνον αυτού έσται γαρ ο νέος εκατόν ετών ο δε αποθνήσκων αμαρτωλός εκατόν ετών και επικατάρατος έσται

65:21  και οικοδομήσουσιν οικίας και αυτοί ενοικήσουσι και καταφυτεύσουσιν αμπελώνας και αυτοί φάγονται τα γεννήματα αυτών και τον οίνον πίονται

65:22  ου μη οικοδομήσουσι και άλλοι ενοικήσουσι και ου μη φυτεύσουσι και άλλοι φάγονται κατά γαρ τας ημέρας του ξύλου της ζωής έσονται αι ημέραι του λαού μου τα γαρ έργα των χειρών αυτών παλαιώσουσιν

65:23  οι δε εκλεκτοί μου ου κοπιάσουσιν εις κενόν ουδέ τεκνοποιήσουσιν εις κατάραν ότι σπέρμα ευλογημένον υπό θεού εστι και τα έκγονα αυτών μετ΄ αυτών

65:24  και έσται πριν η κεκράξαι αυτους εγώ υπακούσομαι αυτών έτι λαλούντων αυτών ερώ τι εστι

65:25  τότε λύκοι και άρνες βοσκηθήσονται άμα και λέων ως βους φάγεται άχυρα και όφις γην ως άρτον ουκ αδικήσουσιν ουδέ λυμανούνται επί τω όρει τω αγίω μου λέγει κύριος