PolGdanska - John - 2

2:1  A dnia trzeciego było wesele w Kanie Galilejskiej, i była tam matka Jezusowa.

2:2  Wezwany też był i Jezus i uczniowie jego na ono wesele.

2:3  A gdy nie stało wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.

2:4  Rzekł jej Jezus: Co ja mam z tobą, niewiasto? jeszczeć nie przyszła godzina moja.

2:5  Rzekła matka jego sługom: Cokolwiek wam rzecze, uczyńcie.

2:6  I było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według oczyszczenia żydowskiego, biorących w się każda dwie albo trzy wiadra.

2:7  Rzekł im Jezus: Napełnijcie te stągwie wodą; i napełnili je aż do wierzchu.

2:8  Tedy im rzekł: Czerpajcież teraz, a donieście przełożonemu wesela. I donieśli.

2:9  A gdy skosztował przełożony wesela onej wody, która się stała winem, (a nie wiedział, skąd by było; lecz słudzy wiedzieli, którzy wodę czerpali), zawołał on przełożony oblubieńca;

2:10  I rzekł mu: Każdy człowiek pierwej daje wino dobre, a gdy sobie podpiją, tedy podlejsze; a tyś dobre wino zachował aż do tego czasu.

2:11  Tenci początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej, a objawił chwałę swoję; i uwierzyli weń uczniowie jego.

2:12  Potem zstąpił do Kapernaum, on i matka jego i bracia jego i uczniowie jego, i zamieszkali tam niewiele dni;

2:13  Albowiem była blisko wielkanoc żydowska; i wstąpił Jezus do Jeruzalemu.

2:14  I znalazł w kościele siedzące te, co sprzedawali woły i owce i gołębie, i te, co pieniędzmi handlowali.

2:15  A uczyniwszy bicz z powrozków, wszystkie wygnał z kościoła, i owce i woły: a tych, co pieniędzmi handlowali, pieniądze rozsypał i stoły poprzewracał;

2:16  A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie domu Ojca mego domem kupieckim.

2:17  I wspomnieli sobie uczniowie jego, iż napisano: Gorliwość domu twego zżarła mię.

2:18  Tedy odpowiedzieli Żydowie i rzekli mu: Cóż nam za znak pokażesz, iż to czynisz?

2:19  Odpowiedział Jezus i rzekł im: Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię go.

2:20  Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościół, a ty go we trzech dniach wystawisz?

2:21  Ale on mówił o kościele ciała swego.

2:22  Przetoż, gdy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż im to był powiedział; i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

2:23  A gdy był w Jeruzalemie na wielkanoc w święto, wiele ich uwierzyło w imię jego, widząc cuda jego, które czynił.

2:24  Ale Jezus nie zwierzał im samego siebie, przeto iż on znał wszystkie,

2:25  A iż nie potrzebował, aby mu kto świadectwo wydawał o człowieku; albowiem on wiedział, co było w człowieku.