PolUGdanska - Psalms - 6

6:1  Panie, nie karć mnie w swoim gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

6:2  Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem słaby; uzdrów mnie, Panie, bo moje kości drżą;

6:3  I moja dusza bardzo się zatrwożyła; lecz ty, Panie, jak długo jeszcze?

6:4  Zawróć, Panie, ocal moją duszę; wybaw mnie ze względu na twe miłosierdzie.

6:5  W śmierci bowiem nie ma pamięci o tobie, a w grobie któż cię będzie wysławiać?

6:6  Zmęczyłem się moim wzdychaniem, co noc zalewam łzami moje posłanie, moje łoże jest mokre od płaczu.

6:7  Moje oko zaćmiło się od smutku, zestarzało się z powodu wszystkich moich wrogów.

6:8  Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość, bo Pan usłyszał głos mego płaczu.

6:9  Usłyszał Pan moją prośbę, Pan przyjął moją modlitwę.

6:10  Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy moi wrogowie, niech uciekną i będą pohańbieni w jednej chwili.