PolUGdanska - Psalms - 49

49:1  Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.

49:2  Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.

49:3  Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca będzie roztropność.

49:4  Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.

49:5  Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, gdy otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?

49:6  Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;

49:7  Nikt z nich w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu za niego okupu;

49:8  (Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);

49:9  Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.

49:10  Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.

49:11  Myślą, że ich domy są wieczne, a ich mieszkania będą trwać z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.

49:12  Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.

49:13  Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. Sela.

49:14  Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie.

49:15  Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. Sela.

49:16  Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;

49:17  Bo gdy umrze, niczego ze sobą nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.

49:18  Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;

49:19  Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.

49:20  Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie tego, podobny jest do bydląt, które giną.