PolUGdanska - Psalms - 69

69:1  Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do mojej duszy.

69:2  Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.

69:3  Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.

69:4  Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie są moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.

69:5  Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.

69:6  Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie Boże zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.

69:7  Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.

69:8  Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;

69:9  Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.

69:10  Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się to moją hańbą.

69:11  Założyłem wór pokutny jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.

69:12  Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem tematem pieśni pijaków.

69:13  Ale ja kieruję swoją modlitwę do ciebie, Panie, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.

69:14  Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.

69:15  Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.

69:16  Wysłuchaj mnie, Panie, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.

69:17  Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.

69:18  Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.

69:19  Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą są wszyscy moi wrogowie.

69:20  Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; szukałem pocieszającego, ale nie znalazłem.

69:21  Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.

69:22  Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.

69:23  Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.

69:24  Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.

69:25  Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.

69:26  Bo prześladują tego, którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.

69:27  Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.

69:28  Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.

69:29  Ja zaś jestem strapiony i zbolały; niech twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.

69:30  Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.

69:31  I będzie to milsze Panu niż wół albo cielec rogaty z kopytami.

69:32  Pokorni to ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.

69:33  Pan bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.

69:34  Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.

69:35  Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę ziemię.

69:36  Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.