PolUGdanska - Psalms - 105

105:1  Wysławiajcie Pana, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

105:2  Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

105:3  Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających Pana.

105:4  Szukajcie Pana i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

105:5  Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

105:6  Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!

105:7  On jest Panem, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

105:8  Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

105:9  O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

105:10  Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

105:11  Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

105:12  Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

105:13  I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;

105:14  Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:

105:15  Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

105:16  Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

105:17  Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

105:18  Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

105:19  Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo Pana doświadczało go.

105:20  Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

105:21  Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

105:22  Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

105:23  Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

105:24  Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

105:25  Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

105:26  Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

105:27  Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

105:28  Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

105:29  Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

105:30  Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.

105:31  Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.

105:32  Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

105:33  Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

105:34  Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;

105:35  I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

105:36  Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

105:37  Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

105:38  Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

105:39  Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

105:40  Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

105:41  Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;

105:42  Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

105:43  Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

105:44  I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

105:45  Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.