PolUGdanska - Psalms - 92

92:1  Dobrą rzeczą jest wysławiać Pana i śpiewać twemu imieniu, o Najwyższy.

92:2  Głosić rankiem twoje miłosierdzie, a nocami twoją wierność;

92:3  Na instrumencie o dziesięciu strunach, na cytrze i na harfie ze śpiewaniem.

92:4  Ty bowiem rozradowałeś mnie, Panie, twymi czynami; będę śpiewać o dziełach twoich rąk.

92:5  Jakże wielkie są twoje dzieła, Panie; bardzo głębokie są twoje myśli.

92:6  Prostak nie zna, a głupi tego nie rozumie:

92:7  Gdy niegodziwi wyrastają jak ziele i kwitną wszyscy czyniący nieprawość, to tylko po to, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

92:8  Ty zaś, Panie, jesteś Najwyższy na wieki.

92:9  Oto bowiem twoi wrogowie, Panie, oto bowiem twoi wrogowie zginą, rozproszą się wszyscy czyniący nieprawość.

92:10  Ale mój róg wzniesiesz jak u jednorożca, będę namaszczony świeżym olejem.

92:11  I moje oko zobaczy nieszczęście tych, którzy na mnie czyhają; moje uszy usłyszą o klęsce złoczyńców, którzy powstają przeciwko mnie.

92:12  Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.

92:13  Zasadzeni w domu Pana rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

92:14  Nawet w starości wydadzą owoc, pełni sił i kwitnący;

92:15  Aby opowiadać, że Pan jest prawy; on jest moją skałą i nie ma w nim żadnej nieprawości.