TurNTB - Genesis - 2

2:1  Gök ve yer bütün öğeleriyle tamamlandı.

2:2  Yedinci güne gelindiğinde Tanrı yapmakta olduğu işi bitirdi. Yaptığı işten o gün dinlendi.

2:3  Yedinci günü kutsadı. Onu kutsal bir gün olarak belirledi. Çünkü Tanrı o gün yaptığı, yarattığı bütün işi bitirip dinlendi.

2:4  Göğün ve yerin yaratılış öyküsü: RAB Tanrı göğü ve yeri yarattığında,

2:5  yeryüzünde yabanıl bir fidan, bir ot bile bitmemişti. Çünkü RAB Tanrı henüz yeryüzüne yağmur göndermemişti. Toprağı işleyecek insan da yoktu.

2:6  Yerden yükselen buhar bütün toprakları suluyordu.

2:7  RAB Tanrı Adem'i topraktan yarattı ve burnuna yaşam soluğunu üfledi. Böylece Adem yaşayan varlık oldu.

2:8  RAB Tanrı doğuda, Aden'de bir bahçe dikti. Yarattığı Adem'i oraya koydu.

2:9  Bahçede iyi meyve veren türlü türlü güzel ağaç yetiştirdi. Bahçenin ortasında yaşam ağacıyla iyiyle kötüyü bilme ağacı vardı.

2:10  Aden'den bir ırmak doğuyor, bahçeyi sulayıp orada dört kola ayrılıyordu.

2:11  İlk ırmağın adı Pişon'dur. Altın kaynakları olan Havila sınırları boyunca akar.

2:12  Orada iyi altın, reçine ve oniks bulunur.

2:13  İkinci ırmağın adı Gihon'dur, Kûş sınırları boyunca akar.

2:14  Üçüncü ırmağın adı Dicle'dir, Asur'un doğusundan akar. Dördüncü ırmak ise Fırat'tır.

2:15  RAB Tanrı Aden bahçesine bakması, onu işlemesi için Adem'i oraya koydu.

2:16  Ona, “Bahçede istediğin ağacın meyvesini yiyebilirsin” diye buyurdu,

2:17  “Ama iyiyle kötüyü bilme ağacından yeme. Çünkü ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün.”

2:18  Sonra, “Adem'in yalnız kalması iyi değil” dedi, “Ona uygun bir yardımcı yaratacağım.”

2:19  RAB Tanrı yerdeki hayvanların, gökteki kuşların tümünü topraktan yaratmıştı. Onlara ne ad vereceğini görmek için hepsini Adem'e getirdi. Adem her birine ne ad verdiyse, o canlı o adla anıldı.

2:20  Adem bütün evcil ve yabanıl hayvanlara, gökte uçan kuşlara ad koydu. Ama kendisi için uygun bir yardımcı bulunmadı.

2:21  RAB Tanrı Adem'e derin bir uyku verdi. Adem uyurken, RAB Tanrı onun kaburga kemiklerinden birini alıp yerini etle kapadı.

2:22  Adem'den aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaratarak onu Adem'e getirdi.

2:23  Adem, “İşte, bu benim kemiklerimden alınmış kemik, Etimden alınmış ettir” dedi, “Ona ‘Kadın’ denilecek, Çünkü o adamdan alındı.”

2:24  Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.

2:25  Adem de karısı da çıplaktılar, henüz utanç nedir bilmiyorlardı.