UyCyr - II Samuel - 16

16:1  Давут тағ чоққисидин ешип, әндила чүшүватқанда, Мифибошәтниң хизмәткари Зиба дегән адәмни учратти; Зибаниң йенида егәрләнгән икки ешиги бар болуп, ешәкләргә икки йүз нан, йүз очум кишмиш, йүз очум язлиқ мевиләр вә бир тулум шарап артилған еди.

16:2  Падиша Зибадин: — Сән бу нәрсиләрни немигә елип кәлдиң? — дәп сориди. — Ешәкләрни падишайимниң аилә әзалириниң минишигә, нан вә язлиқ мевиләрни яшларниң йейишигә, шарапни чөлдә һерип қалғанларниң ичишигә елип кәлдим, — дәп җавап бәрди Зиба.

16:3  — Ғоҗайиниң Саулниң нәвриси Мифибошәт қәйәрдә? — дәп сориди падиша йәнә униңдин. — Мифибошәт: «Бүгүн исраил хәлқи маңа бовам Саулниң падишалиғини қайта тикләп бериду», дәп Йерусалимда қалди, — дәп җавап бәрди у.

16:4  — Мифибошәткә тәвә болған һәммә нәрсә әнди саңа тәвәдур, — деди падиша. — Падиша алийлириниң алдида баш егип қуллири болай, илтипатлириға сазавәр болғаймән! — дәп җавап қайтурди Зиба.

16:5  Давут Бахурим шәһиригә йетип кәлгәндә, Саул җамаитидин бир адәм униң алдиға чиқип кәлди. У Гераниң оғли болуп, исми Шимъи еди. У Давутниң йениға келиветип уни қарғиди.

16:6  У Давут падиша вә униң әтрапидики адәмлиригә һәм мәхсус тәрбийиләнгән ләшкәрлиригә қаритип таш атти.

16:7  — Әй қанхор, әй яман инсан, йоқал! Йоқал бу йәрдин! — дәп уни һақарәтләп вақириди Шимъи,

16:8  — Саул җамаитиниң қенини төккәнлигиң үчүн мана Пәрвәрдигар сени җазалаватиду. Сән Саулниң падишалиқ тәхтини тартивалған едиң, Пәрвәрдигар әнди уни оғлуң Абсаломға елип бәрди. Мана әнди қилғанлириң өзәңгә қайтти, әй қанхор!

16:9  Зируяниң оғли Абишай падишаға: — Немишкә бу өлүк иштқа падишайи аләмни һақарәтләткүзимиз? Мән берип у бир неминиң каллисини үзүветәй, — деди.

16:10  — Һәй Зируяниң оғуллири, — деди Давут Абишай вә Йоабқа, — силәрниң бу иш билән немә мунасивитиңлар бар? Әгәр Пәрвәрдигар униңға: «Сән берип Давутни қарға» дегәнлиги үчүн у мени қарғиған болса, кимму униңға: «Сән немишкә бундақ қилисән?» дәләлисун?

16:11  Андин Давут Абишай вә өзиниң барлиқ адәмлиригә: — Қараңлар, өзәмниң пуштидин болған оғлум җенимни алмақчи болуватқан йәрдә, Бинямин қәбилисидин болған бу адәм немә қилмайду? Пәрвәрдигар униңға шундақ қилишни буйриған, мәйлигә қоюветиңлар, қарғавәрсун!

16:12  Пәрвәрдигар мүшкүллүктә қалғанлиғимни көрүп, бүгүн бу адәмниң қарғашлири орниға маңа шәпқәт көрситипму қалар, — деди.

16:13  Шуниңдин кейин Давут адәмлири билән йолини давамлаштурди. Шимъи тағ бағрини бойлап Давут билән қатар маңғач, уни қарғап, униңға таш етип, топа чечип маңди.

16:14  Падиша вә униң һәмралири баридиған җайиға йетип кәлгәндә, һарғанлиқлирини һис қилишти-дә, шу йәрдә арам елишти.

16:15  Шу пәйттә Абсалом вә униңға әгәшкән пүтүн исраиллар Йерусалимға кирип болған еди. Ахитофәлму Абсалом билән биллә еди.

16:16  Давутниң дости Арки җамаитидин болған Хушай Абсаломниң йениға берип, униңға: — Падиша алийлири яшиғайла! — деди.

16:17  Абсалом униңдин: — Сениң достуңға көрсәткән меһир-шәпқитиң шуму? Немишкә достуң билән биллә кәтмидиң? — дәп сориди.

16:18  Хушай Абсаломға: — Нәгиму бараттим? Мән Пәрвәрдигар вә бу хәлиқ, шундақла пүтүн исраиллар тәрипидин талланған адәмгә тәвәдурмән, мән сили билән биллә болимән.

16:19  Йәнә келип Давутниң оғли Абсаломдин башқа йәнә кимгиму хизмәт қилаттим? Атилириға қандақ хизмәт қилған болсам, силигиму шундақ хизмәт қилимән, — деди.

16:20  Шунда Абсалом Ахитофәлгә қарап: — Немә қилишимиз керәк? Бир мәслиһәт бәргин, — деди.

16:21  — Сили атилири ордиға қарашқа қалдуруп кәткән тоқалларға йеқинлишила, шундақ қилсилири исраил хәлқи силиниң өз атилирини шәрмәндә қилғанлиқлирини аңлайду, шуниң билән силигә әгәшкәнләрниң силини қоллаш қарари техиму қәтъий болиду, — деди.

16:22  Шундақ қилип, Абсаломға ординиң өгүзидә бир чедир тикилди. Абсалом исраил хәлқиниң көз алдидила атисиниң тоқаллири билән бир ястуққа баш қойди.

16:23  У чағларда кишиләргә Ахитофәлниң көрсәткән мәслиһәтлири Худадин кәлгән мәслиһәттәк билинәтти. Абсалом Ахитофәлниң бәргән мәслиһәтлирини худди Давут қобул қилғандәк қобул қилатти.