Dari - Isaiah - 24

24:1  اینک خداوند زمین را از سکنه خالی و متروک می سازد. قشر آنرا خراب و ساکنانش را پراگنده می کند.

24:2  مردم عامی و کاهن، غلام و آقا، کنیز و بی بی اش، قرض دهنده و مقروض، خریدار و فروشنده، سود دهنده و سودخوار همه به یک سرنوشت دچار می گردند.

24:3  زمین بکلی خالی و غارت می شود. این را خداوند فرموده است.

24:4  زمین خشک و پژمرده می شود، بنیاد جهان سست و بلندیهایش هموار می گردد.

24:5  روی زمین آلوده شده است، زیرا ساکنان آن احکام خدا را بجا نیاورده و پیمان ابدی او را شکسته اند.

24:6  بنابران، زمین مورد لعنت قرار گرفته است و مردم آن سزای اعمال خود را می بینند و روز بروز تعداد شان کم می شود.

24:7  تاکها بی بار و شراب نایاب می گردد و کسانی که شاد و خوشحال بودند از حسرت آه می کشند.

24:8  نوای نشاط بخش دایره و چنگ شنیده نمی شود و آواز عشرت کنندگان خاموش شده است.

24:9  مجلس ساز و باده نوشی دیگر وجود ندارد و شراب به کام میگساران تلخ شده است.

24:10  در شهر هرج و مرج برپا است و مردم خانه های خود را بسته اند تا کسی داخل نشود.

24:11  همگی در کوچه ها بخاطر قلت شراب غوغا دارند. نشاط و سُرُور از بین رفته و خوشی از روی زمین رخت بربسته است.

24:12  شهر ویرانه گشته است و دروازه هایش شکسته شده اند.

24:13  تمام روی زمین مثل درخت زیتون می شود که تکانده شده و یا خوشۀ انگور که میوه اش چیده شده باشد.

24:14  کسانی که زنده می مانند فریاد خوشی را بلند می کنند و آواز می خوانند. مردمی که در غرب هستند عظمت خداوند را تمجید می کنند،

24:15  و آنهائی که در شرق هستند او را ستایش می کنند. باشندگان جزایر هم خداوند، خدای اسرائیل را تمجید و پرستش می کنند.

24:16  از آخرین نقطۀ روی زمین صدای مردم بگوش می رسد که عادلان را توصیف می نمایند. اما افسوس که مردمان شریر به کارهای بد خود ادامه می دهند و با این اعمال خود مرا ناامید و متأثر می سازند.

24:17  ای مردم روی زمین بدانید که ترس و چاه و دام منتظر شما است.

24:18  اگر کسی از ترس فرار کند در چاه می افتد و اگر از چاه بیرون آید در دام گرفتار می شود. از آسمان بارانِ سیل آسا می بارد و اساس زمین را به لرزه می آوَرَد.

24:19  زمین از جا تکان خورده و شَق شده است

24:20  و مانند شخص مستی است که اُفتان و خیزان راه می رود و همچون خیمه ای است که در برابر طوفان تکان می خورد و در زیر بار گناه خود خم شده و افتاده است و دیگر نمی تواند بپا بایستد.

24:21  در آن روز خداوند نیروهای آسمان و پادشاهان جهان را مجازات می کند.

24:22  آن ها را تا فرارسیدن روز جزا، مانند زندانیان در چاهی نگاه می دارد.

24:23  آنگاه مهتاب تاریک می شود و آفتاب روشنی خود را از دست می دهد، زیرا خداوند قادر مطلق بر تخت سلطنت، بالای کوه سهیون جلوس می فرماید و عظمت و جلال او به همه حکمفرمایان جهان آشکار می شود.