UyCyr - I Corinthians - 4

4:1  Шундақ екән, силәр бизни пәқәт Әйса Мәсиһниң хизмәткарлири, дәп қаришиңлар керәк. Худа бизгә Өзиниң бурун ашкарилимиған һәқиқәтлирини силәргә чүшәндүрүш вәзиписини тапшурған.

4:2  Бирәр вәзипини иҗра қилғучилардин тәләп қилинидиғини ишәнчлик болуштур.

4:3  Силәр ейтиңларчу, мән ишәнчлик хизмәткарму? Кишиләр маңа қандақ баһа бәрсә беривәрсун. Иш қилип, уларниң баһаси маңа нисбәтән әрзимәс бир иштур. Һәтта өзәмму өзәмгә баһа бәрмәймән.

4:4  Мән өз хизмитимдә хаталиқ йоқ дәп қарисамму, лекин бу пикрим өзәмни ақлалмайду. Хизмитимни баһалиғучи пәқәт Рәббимдур.

4:5  Шуниң үчүн Рәббимиз қайтип кәлмигичә, башқиларниң хизмитигә баһа бәрмәңлар. Чүнки У қайтип кәлгәндә, кишиләрниң қараңғулуқ ичидә йошурунған барлиқ ишлирини йоруқлуққа чиқириду вә инсанларниң қәлбидики мәхсәтлирини ашкарилайду. У чағда Худа һәр кимни өзигә тегишлик махташқа сазавәр қилиду.

4:6  Қериндашлар, силәрниң мәнпийитиңлар үчүн бу ишларға өзәм­ни вә Аполлосни мисал қилдим. Мениң мәхситим, силәрниң «Муқәддәс Язмиларда йезилғанларға хилаплиқ қилмаңлар», дегән сөзниң мәнасини чүшинип, биримизни йәнә биримиздин үстүн баһалап махтан­маслиғиңлар үчүндур.

4:7  Немишкә силәр өзәңларни башқилар­дин үстүн дәп қарайсиләр? Һәҗәва, силәрдә бар болған барлиқ илтипатлар Худа тәрипидин берилмигәнму? Ундақта, силәр немишкә бу илтипатларға худди өзәңларға тайинип еришкәндәк махтини­силәр?

4:8  Силәр һазир биз муһтаҗ болған һәммә илтипатларға егә болдуқ, ишәнч җәһәттики барлиқ қабилийәтләргә ериштуқ, дәп ойлайдикән­силәрдә?! Силәр өзәңларчә көрәңләп, бизни көзгә илмай, өзәңларла падишадәк болувапсиләрдә?! Мән һәқиқәтәнму силәрниң Худаниң падишалиғида һөкүм сүрүшүңларни үмүт қилимән. Чүнки расттинла шундақ болған болсаңлар, бизму силәр билән биллә һөкүм сүргән болаттуқ!

4:9  Лекин мениңчә Худа биз әлчиләрни әң төвән орунға қойди. Чүнки биз худди өлүмгә һөкүм қилинип, сазайи қилинған мәһбуслардәк, пүткүл каинат, йәни периштәләр вә инсанлар алдида тамашиға қалдуқ.

4:10  Биз Әйса Мәсиһкә мәнсүп болғанлиғимиз үчүн, көпчилик тәрипидин наданлар дәп қаралдуқ, лекин силәр болсаңлар Әйса Мәсиһкә мәнсүп болғанлиғиңлар үчүн, өзәңларни «әқиллиқ» дәп қараватисиләр. Биз аҗиз дәп қаралдуқ. Лекин силәр болсаңлар өзәңларни ишәнчимиз «күчлүк» дәп һесаплаватисиләр. Силәр һөрмәткә сазавәр болдуңлар, лекин биз болсақ камситилдуқ!

4:11  Биз та һазирғичә пат-патла ач-ялиңач, уруп-соқулуш, сәрсанлиқ-сәргәрданлиқта жүрүватимиз.

4:12  Икки билигимизгә тайинип, ишләп җан беқиватимиз. Бизгә тил-аһанәт қилғанларға бәхит тиләватимиз, зиянкәшликкә учрисақ, бәрдашлиқ бериватимиз.

4:13  Төһмәт қилинсақ, меһриванларчә җавап қайтуруватимиз. Биз та һазирғичә дунияниң әхлити, инсанларниң сүпүрүндиси, дәп қариливатимиз.

4:14  Бу сөзләрни йезиштики мәхситим, силәрни хиҗил қилиш әмәс, бәлки силәрни сөйүмлүк пәрзәнтлирим дәп қарап, силәргә тәлим бериштур.

4:15  Әйса Мәсиһкә бағланған йеңи һаятиңларда силәргә тәлим бәргүчиләр көп болсиму, лекин атаңлар пәқәт мән бирла. Чүнки силәр мән йәткүзгән Хуш Хәвәрни қобул қилғанда, мән силәрниң ишәнч җәһәттики атаңлар болдум.

4:16  Шуниң үчүн силәрниң мени үлгә қилишиңларни өтүнимән.

4:17  Ишәнч йолида өз оғлумдәк қәдирлик вә ишәнчлик болған Тимотийни мошундақ қилишиңларға ярдәм бәрсун дәп, йениңларға әвәтимән. У силәргә мениң Әйса Мәсиһкә мәнсүп болған йеңи һаятимни қандақ өткүзгәнлигимни әслитиду. Бу дәл мениң һәр қайси җайлардики җамаәткә үгәткәнлирим билән бирдәк.

4:18  Араңларда бәзиләр мени йенимизға кәлмәйду дәп ойлап, тәкәббур­луқ қиливатиду.

4:19  Лекин Худа буйриса, йеқинда чоқум йениңларға баримән. У чағда бу һакавурларниң немини сөзләйдиғанлиғини әмәс, бәлки уларда Муқәддәс Роһниң күч-қудритиниң зади бар яки йоқлуғини көрүп бақимән.

4:20  Чүнки Худаниң Падишалиғи сөз арқилиқ әмәс, бәлки Муқәддәс Роһниң күч-қудрити арқилиқ аян болиду.

4:21  Силәргә таяқ елип барайму яки меһир-муһәббәт вә мулайимлиқму? Қайсисини халайсиләр?