Bela - II Chronicles - 10

10:1  І пайшоў Раваам у Сіхем, бо ў Сіхем сышліся ўсе Ізраільцяне, каб паставіць яго царом.

10:2  Калі дачуўся пра гэта Ераваам, сын Наватаў,— ён быў у Егіпце, куды ўцёк ад цара Саламона,— дык вярнуўся Ераваам зь Егіпта.

10:3  І паслалі і клікалі яго; і прыйшоў Ераваам і ўвесь Ізраіль, і казалі Равааму так:

10:4  бацька твой наклаў на нас цяжкае ярмо; але ты паслабі жорсткую працу бацькі твайго і цяжкае ярмо, якое ён наклаў на нас, і мы будзем служыць табе.

10:5  І сказаў ім Раваам ; праз тры дні прыйдзеце зноў да мяне. І разышоўся народ.

10:6  І раіўся цар Раваам са старэйшынамі, якія стаялі перад тварам Саламона, бацькі ягонага, пры жыцьці ягоным, і казаў: як вы параіце адказваць народу гэтаму?

10:7  Яны сказалі яму: калі ты будзеш добры да народа гэтага і дагодзіш ім і будзеш гаварыць зь імі ласкава, дык яны будуць табе рабамі на ўсе дні.

10:8  Але ён адкінуў параду старэйшын, якую яны давалі яму, і пачаў раіцца зь людзьмі маладымі, якія вырасьлі разам зь ім, якія стаялі перад тварам ягоным;

10:9  і сказаў ім: што вы параіце мне адказваць народу гэтаму, які казаў мне так: паслабі ярмо, якое наклаў на нас бацька твой?

10:10  І казалі яму маладыя людзі, якія вырасьлі разам зь ім, і сказалі: так скажы нгароду, які казаў табе: бацька твой наклаў на нас цяжкае ярмо, а ты паслабі нам,— так скажы ім: мезенец мой таўсьцейшы за сьцёгны бацькі майго.

10:11  Бацька мой наклаў на вас цяжкае ярмо, а я павялічу ярмо ваша, бацька мой караў вас бізунамі, а я буду скарпіёнамі.

10:12  І прыйшоў Ераваам і ўвесь народ да Раваама на трэці дзень, як загадаў цар, сказаўшы: прыйдзеце да мяне зноў праз тры дні.

10:13  Тады цар адказваў ім сурова, бо пакінуў цар Раваам параду старэйшын, і казаў ім па парадзе маладых людзей так:

10:14  бацька мой наклаў на вас цяжкае ярмо, а я павялічу яго; бацька мой караў вас бізунамі, а я буду скарпіёнамі.

10:15  І не паслухаўся цар народу, бо так уладжана было ад Бога, каб спраўдзіць Госпаду слова Сваё, якое прамовіў ён праз Ахію Сіламляніна Еравааму, сыну Наватаваму.

10:16  Калі ўвесь Ізраіль убачыў, што ня слухае яго цар, дык адказваў народ цару, кажучы: якая нам доля ў Давідзе? няма нам долі ў сыне Есэевым; па намётах сваіх, Ізраіль! цяпер ведай свой дом, Давідзе. І разышліся ўсе Ізраільцяне па намётах сваіх.

10:17  Толькі над сынамі Ізраілевымі, якія жылі ў гарадах Юдавых, застаўся царом Раваам.

10:18  І паслаў цар Раваам Аданірама, начальніка над зборам даніны, і закідалі яго сыны Ізраілевыя камянямі, і ён памёр. А цар Раваам пасьпяшаўся сесьці на калясьніцу, каб уцячы ў Ерусалім.

10:19  Так адасобіліся Ізраільцяне ад дома Давідавага да сёньня.