ABPGRK - James - 1

1:1  Ιάκωβος θεού και κυρίου Ιησού χριστού δούλος ταις δώδεκα φυλαίς ταις εν τη διασπορά χαίρειν

1:2  πάσαν χαράν ηγήσασθε αδελφοί μου όταν πειρασμοίς περιπέσητε ποικίλοις

1:3  γινώσκοντες ότι το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν

1:4  η δε υπομονή έργον τέλειον εχέτω ίνα ήτε τέλειοι και ολόκληροι εν μηδενί λειπόμενοι

1:5  ει δε τις υμών λείπεται σοφίας αιτείτω παρά του διδόντος θεού πάσιν απλώς και μη ονειδίζοντος και δοθήσεται αυτώ

1:6  αιτείτω δε εν πίστει μηδέν διακρινόμενος ο γαρ διακρινόμενος έοικε κλύδωνι θαλάσσης ανεμιζομένω και ριπιζομένω

1:7  μη γαρ οιέσθω ο άνθρωπος εκείνος ότι λήψεταί τι παρά του κυρίου

1:8  ανήρ δίψυχος ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού

1:9  καυχάσθω δε ο αδελφός ο ταπεινός εν τω ύψει αυτού

1:10  ο δε πλούσιος εν τη ταπεινώσει αυτού ότι ως άνθος χόρτου παρελεύσεται

1:11  ανέτειλε γαρ ο ήλιος συν τω καύσωνι και εξήρανε τον χόρτον και το άνθος αυτού εξέπεσε και η ευπρέπεια του προσώπου αυτού απώλετο ούτω και ο πλούσιος εν ταις πορείαις αυτού μαρανθήσεται

1:12  μακάριος ανήρ ος υπομενεί πειρασμόν ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της ζωής ον επηγγείλατο ο κύριος τοις αγαπώσιν αυτόν

1:13  μηδείς πειραζόμενος λεγέτω ότι από θεού πειράζομαι ο γαρ θεός απείραστός εστι κακών πειράζει δε αυτός ουδένα

1:14  έκαστος δε πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας εξελκόμενος και δελεαζόμενος

1:15  είτα η επιθυμία συλλαβούσα τίκτει αμαρτίαν η δε αμαρτία αποτελεσθείσα αποκύει θάνατον

1:16  μη πλανάσθε αδελφοί μου αγαπητοί

1:17  πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων παρ΄ ω ουκ ένι παραλλαγή η τροπής αποσκίασμα

1:18  βουληθείς απεκύησεν ημάς λόγω αληθείας εις το είναι ημάς απαρχήν τινα των αυτού κτισμάτων

1:19  ώστε αδελφοί μου αγαπητοί έστω πας άνθρωπος ταχύς εις το ακούσαι βραδύς εις το λαλήσαι βραδύς εις οργήν

1:20  οργή γαρ ανδρός δικαιοσύνην θεού ου κατεργάζεται

1:21  διό αποθέμενοι πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας εν πραϋτητι δέξασθε τον έμφυτον λόγον τον δυνάμενον σώσαι τας ψυχάς υμών

1:22  γίνεσθε δε ποιηταί λόγου και μη μόνον ακροαταί παραλογιζόμενοι εαυτούς

1:23  ότι ει τις ακροατής λόγου εστί και ου ποιητής ούτος έοικεν ανδρί κατανοούντι το πρόσωπον της γενέσεως αυτού εν εσόπτρω

1:24  κατενόησε γαρ εαυτόν και απελήλυθε και ευθέως επελάθετο οποίος ην

1:25  ο δε παρακύψας εις νόμον τέλειον τον της ελευθερίας και παραμείνας ούτος ουκ ακροατής επιλησμονής γενόμενος αλλά ποιητής έργου ούτος μακάριος εν τη ποιήσει αυτού έσται

1:26  ει τις δοκεί θρήσκος είναι εν υμίν μη χαλιναγωγών γλώσσαν αυτού αλλά απατών καρδίαν αυτού τούτου μάταιος η θρησκεία

1:27  θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω θεώ και πατρί αύτη εστίν επισκέπτεσθαι ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών άσπιλον εαυτόν τηρείν από του κόσμου