PolUGdanska - James - 1

1:1  Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu.

1:2  Poczytujcie to sobie za największą radość, moi bracia, gdy rozmaite próby przechodzicie;

1:3  Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary wyrabia cierpliwość.

1:4  Cierpliwość zaś niech dopełni swego dzieła, abyście byli doskonali i zupełni, niemający żadnych braków.

1:5  A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.

1:6  Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej tu i tam.

1:7  Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana.

1:8  Człowiek umysłu dwoistego jest niestały we wszystkich swoich drogach.

1:9  Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia;

1:10  A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy.

1:11  Jak bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach.

1:12  Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.

1:13  Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi.

1:14  Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.

1:15  Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć.

1:16  Nie błądźcie, moi umiłowani bracia!

1:17  Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności.

1:18  Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń.

1:19  Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu.

1:20  Gniew bowiem człowieka nie wykonuje sprawiedliwości Bożej.

1:21  Odrzućcie więc wszelką plugawość oraz bezmiar zła i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione w was słowo, które może zbawić wasze dusze.

1:22  Bądźcie więc wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.

1:23  Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem słowa, a nie wykonawcą, podobny jest do człowieka, który przygląda się w lustrze swemu naturalnemu obliczu.

1:24  Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.

1:25  Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.

1:26  Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.

1:27  Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu i zachować samego siebie nieskażonym przez świat.