VulgSistine - Job - 11

11:1  Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:

11:2  Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus iustificabitur?

11:3  Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

11:4  Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.

11:5  Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,

11:6  Ut ostenderet tibi secreta sapientiae, et quod multiplex esset lex eius, et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo, quam meretur iniquitas tua.

11:7  Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

11:8  Excelsior caelo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces?

11:9  Longior terra mensura eius, et latior mari.

11:10  Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?

11:11  Ipse enim novit hominum vanitatem, et videns iniquitatem, nonne considerat?

11:12  Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.

11:13  Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.

11:14  Si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia:

11:15  Tunc levare poteris faciem tuam absque macula, et eris stabilis, et non timebis.

11:16  Miseriae quoque oblivisceris, et quasi aquarum quae praeterierunt recordaberis.

11:17  Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam: et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.

11:18  Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies.

11:19  Requiesces, et non erit qui te exterreat: et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

11:20  Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis, et spes illorum abominatio animae.