VulgSistine - Job - 9

9:1  Et respondens Iob, ait:

9:2  Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.

9:3  Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.

9:4  Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?

9:5  Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.

9:6  Qui commovet terram de loco suo, et columnae eius concutiuntur.

9:7  Qui praecipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:

9:8  Qui extendit caelos solus, et graditur super fluctus maris.

9:9  Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.

9:10  Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.

9:11  Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.

9:12  Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?

9:13  Deus, cuius irae nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.

9:14  Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?

9:15  Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.

9:16  Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.

9:17  In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.

9:18  Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.

9:19  Si fortitudo quaeritur, robustissimus est: si aequitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.

9:20  Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.

9:21  Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et taedebit me vitae meae.

9:22  Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.

9:23  Si flagellat, occidat semel, et non de poenis innocentum rideat.

9:24  Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?

9:25  Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.

9:26  Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.

9:27  Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.

9:28  Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.

9:29  Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?

9:30  Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimae manus meae:

9:31  Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.

9:32  Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri.

9:33  Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.

9:34  Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.

9:35  Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.