PolUGdanska - Job - 23

23:1  Wtedy Hiob odpowiedział:

23:2  Również dziś moja skarga jest gorzka, choć moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

23:3  O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

23:4  Przedstawiłbym mu swoją sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

23:5  Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

23:6  Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi siły.

23:7  Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

23:8  Ale oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

23:9  Idę w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

23:10  Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

23:11  Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem z niej.

23:12  Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny pokarm.

23:13  Lecz on jest niezmienny, któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

23:14  Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich przykładów.

23:15  Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

23:16  Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

23:17  O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, nie zakrył mroku przed moim obliczem.