TurNTB - Job - 4

4:1  Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

4:2  “Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? Kim konuşmadan durabilir?

4:3  Evet, pek çoklarına sen ders verdin, Zayıf elleri güçlendirdin,

4:4  Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, Titreyen dizleri sen pekiştirdin.

4:5  Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.

4:6  Senin güvendiğin Tanrı'dan korkun değil mi, Umudun kusursuz yaşamında değil mi?

4:7  “Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, Nerede doğrular yıkıma uğradı?

4:8  Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.

4:9  Tanrı'nın soluğuyla yok oluyor, Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.

4:10  Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, Dişleri kırıldı genç aslanların.

4:11  Aslan av bulamadığı için yok oluyor, Dişi aslanın yavruları dağılıyor.

4:12  “Bir söz gizlice erişti bana, Fısıltısı kulağıma ulaştı.

4:13  Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, İnsanları ağır uyku bastığı zaman,

4:14  Beni dehşet ve titreme aldı, Bütün kemiklerimi sarstı.

4:15  Önümden bir ruh geçti, Tüylerim ürperdi.

4:16  Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. Bir suret duruyordu gözümün önünde, Çıt çıkmazken bir ses duydum:

4:17  ‘Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?

4:18  Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, Meleklerinde hata bulur da,

4:19  Çamur evlerde oturanlara, Mayası toprak olanlara, Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?

4:20  Ömürleri sabahtan akşama varmaz, Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.

4:21  İçlerindeki çadır ipleri çekilince, Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.’