TurNTB - Job - 10

10:1  “Yaşamımdan usandım, Özgürce yakınacak, İçimdeki acıyla konuşacağım.

10:2  Tanrı'ya: Beni suçlama diyeceğim, Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.

10:3  Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek, Kendi ellerinin emeğini reddedip Kötülerin tasarılarını onaylamak?

10:4  Sende insan gözü mü var? İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?

10:5  Günlerin ölümlü birinin günleri gibi, Yılların insanın yılları gibi mi ki,

10:6  Suçumu arıyor, Günahımı araştırıyorsun?

10:7  Kötü olmadığımı, Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.

10:8  “Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı, Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?

10:9  Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, Beni yine toprağa mı döndüreceksin?

10:10  Beni süt gibi dökmedin mi, Peynir gibi katılaştırmadın mı?

10:11  Bana et ve deri giydirdin, Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.

10:12  Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin, İlgin ruhumu korudu.

10:13  “Ama bunları yüreğinde gizledin, Biliyorum aklındakini:

10:14  Günah işleseydim, beni gözlerdin, Suçumu cezasız bırakmazdın.

10:15  Suçluysam, vay başıma! Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum, Çünkü utanç doluyum, çaresizim.

10:16  Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar, Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.

10:17  Bana karşı yeni tanıklar çıkarır, Öfkeni artırırsın. Orduların dalga dalga üzerime geliyor.

10:18  “Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!

10:19  Hiç var olmamış olurdum, Rahimden mezara taşınırdım.

10:20  Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı? Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;

10:21  Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,

10:22  Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”