I CORINTHIANS
Chapter 9
I Co | ABPGRK | 9:1 | ουκ ειμί αποστόλος ουκ ειμί ελεύθερος ουχί Ιησούν χριστόν τον κυριόν ημών εώρακα ου το έργον μου υμείς εστε εν κυρίω | |
I Co | ABPGRK | 9:2 | ει άλλοις ουκ ειμί απόστολος αλλά γε υμίν ειμι η γαρ σφραγίς της εμής αποστολής υμείς εστε εν κυρίω | |
I Co | ABPGRK | 9:5 | μη ουκ έχομεν εξουσίαν αδελφήν γυναίκα περιάγειν ως και οι λοιποί απόστολοι και οι αδελφοί του κυρίου και Κηφάς | |
I Co | ABPGRK | 9:7 | τις στρατεύεται ιδίοις οψωνίοις ποτέ τις φυτεύει αμπελώνα και εκ του καρπού αυτού ουκ εσθίει η τις ποιμαίνει ποίμνην και εκ του γάλακτος της ποίμνης ουκ εσθίει | |
I Co | ABPGRK | 9:10 | η δι΄ ημάς πάντως λέγει δι΄ ημάς γαρ εγράφη ότι επ΄ ελπίδι οφείλει ο αροτριών αροτριάν και ο αλοών της ελπίδος αυτού μετέχειν επ΄ ελπίδι | |
I Co | ABPGRK | 9:12 | ει άλλοι της εξουσίας υμών μετέχουσιν ου μάλλον ημείς αλλ΄ ουκ εχρησάμεθα τη εξουσία ταύτη αλλά πάντα στέγομεν ίνα μη εγκοπήν τινα δώμεν τω ευαγγελίω του χριστού | |
I Co | ABPGRK | 9:13 | ουκ οίδατε ότι οι τα ιερά εργαζόμενοι εκ του ιερού εσθίουσιν οι τω θυσιαστηρίω προσεδρεύοντες τω θυσιαστηρίω συμμερίζονται | |
I Co | ABPGRK | 9:15 | εγώ δε ουδενί εχρησάμην τούτων ουκ έγραψα δε ταύτα ίνα ούτω γένηται εν εμοί καλόν γαρ μοι μάλλον αποθανείν η το καύχημά μου ίνα τις κενώση | |
I Co | ABPGRK | 9:16 | εάν γαρ ευαγγελίζωμαι ουκ έστι μοι καύχημα ανάγκη γαρ μοι επίκειται ουαί δε μοι εστιν εάν μη ευαγγελίζωμαι | |
I Co | ABPGRK | 9:18 | τις ούν μοι εστιν ο μισθός ίνα ευαγγελιζόμενος αδάπανον θήσω το ευαγγέλιον του χριστού εις το μη καταχρήσασθαι τη εξουσία μου εν τω ευαγγελίω | |
I Co | ABPGRK | 9:20 | και εγενόμην τοις Ιουδαίοις ως Ιουδαίος ίνα Ιουδαίους κερδήσω τοις υπό νόμον ως υπό νόμον ίνα τους υπό νόμον κερδήσω | |
I Co | ABPGRK | 9:22 | εγενόμην τοις ασθενέσιν ως ασθενής ίνα τους ασθενείς κερδήσω τοις πάσι γέγονα τα πάντα ίνα πάντως τινάς σώσω | |
I Co | ABPGRK | 9:24 | ουκ οίδατε ότι οι εν σταδίω τρέχοντες πάντες μεν τρέχουσιν εις δε λαμβάνει το βραβείον ούτω τρέχετε ίνα καταλάβητε | |
I Co | ABPGRK | 9:25 | πας δε ο αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται εκείνοι μεν ούν ίνα φθαρτόν στέφανον λάβωσιν ημείς δε άφθαρτον | |