PolGdanska - Job - 26

26:1  A Ijob odpowiadając rzekł:

26:2  Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

26:3  Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

26:4  Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

26:5  I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

26:6  Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.

26:7  Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

26:8  Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

26:9  Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

26:10  Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

26:11  Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

26:12  Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

26:13  Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

26:14  Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?