PolGdanska - Job - 18

18:1  A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:

18:2  Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

18:3  Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.

18:4  Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

18:5  Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

18:6  Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

18:7  Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.

18:8  Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.

18:9  Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.

18:10  Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.

18:11  Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.

18:12  Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.

18:13  Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.

18:14  Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

18:15  Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.

18:16  Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.

18:17  Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

18:18  Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

18:19  Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

18:20  Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.

18:21  Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.