Bela - Mark - 2

2:1  Праз колькі дзён Ён прыйшоў у Капернаум і стала вядома, што Ён у доме.

2:2  Адразу сабраліся многія, так што ўжо і за дзьвярыма ня было месца, і Ён казаў ім слова.

2:3  І прыйшлі да Яго з паралізаваным, якога несьлі чацьвёра:

2:4  і, ня маючы як падысьці да Яго празь людзей, разабралі дах дома , дзе Ён быў і, пракапаўшыся, апусьцілі пасьцель, на якой ляжаў паралізаваны.

2:5  Ісус, як убачыў веру іхнюю, кажа пралізаванаму: дзіця! даруюцца табе грахі твае.

2:6  Тут сядзелі некаторыя кніжнікі і разважалі ў сэрцах сваіх:

2:7  Чаго Ён так блюзьнерыць? хто можа дараваць грахі, акрамя аднаго Бога?

2:8  Ісус, адразу пазнаўшы духам Сваім, што яны так разважаюць самі ў сабе, сказаў ім: навошта вы так разважаеце ў сэрцах вашых?

2:9  што лягчэй? альбо сказаць паралізаванаму: "даруюцца табе грахі?" альбо сказаць: "устань, вазьмі сваю пасьцель і хадзі?",

2:10  але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, - кажа паралізаванаму:

2:11  табе кажу: устань, вазьмі пасьцель тваю і ідзі ў дом твой.

2:12  Той адразу ўстаў і, узяўшы пасьцель, выйшаў перад усімі, так што ўсе дзіву даваліся і славілі Бога, кажучы: ніколі нічога такога мы ня бачылі.

2:13  І выйшаў Ісус зноў да мора; і ўсе людзі пайшлі да Яго, і Ён вучыў іх.

2:14  Праходзячы, убачыў Ён Лявія Алфеевага, які сядзеў каля мытні, і кажа яму: ідзі за Мною. І той, устаўшы, пайшоў за Ім.

2:15  І калі Ісус ляжаў у доме ягоным, ляжалі зь Ім і вучні Ягоныя і многія мытнікі і грэшнікі; бо шмат іх было, і яны ішлі сьледам за Ім.

2:16  Кніжнікі і фарысэі, убачыўшы, што Ён есьць з мытнікамі і грэшнікамі, казалі вучням Ягоным: як гэта Ён есьць і п’е з мытнікамі і грэшнікамі?

2:17  Пачуўшы, Ісус кажа ім: не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, а хворыя; Я прыйшоў заклікаць ня праведнікаў, а грэшнікаў да пакаяньня.

2:18  Вучні Янавыя і фарысэйскія пасьцілі. Прыходзяць да Яго і кажуць: чаму вучні Янавыя і фарысэйскія посьцяць, а Твае вучні ня посьцяць?

2:19  І сказаў ім Ісус: ці могуць пасьціць сыны харомаў шлюбных, калі зь імі малады? Пакуль зь імі малады, ня могуць пасьціць;

2:20  але прыйдуць дні, калі адымецца ў іх малады, і тады будуць пасьціць у тыя дні.

2:21  Ніхто да старое адзежыны ня прышывае латкі зь нябеленага палатна: інакш зноў прышытае аддзярэцца ад старога, і дзірка будзе яшчэ горшая.

2:22  Ніхто ня ўлівае віна маладога ў мяхі старыя: інакш маладое віно парве мяхі, і віно выцеча, і мяхі прападуць; а віно маладое трэба ўліваць у мяхі новыя.

2:23  І давялося Яму ў суботу праходзіць засеянымі палямі, і вучні Ягоныя дарогаю пачалі зрываць калосьсе.

2:24  І фарысэі сказалі Яму: глядзі, што яны робяць у суботу, чаго нельга рабіць.

2:25  Ён сказаў ім: няўжо вы ніколі ня чыталі, што зрабіў Давід, калі меў патрэбу і згаладаўся сам і тыя, што былі зь ім?

2:26  Як увайшоў ён у дом Божы пры першасьвятары Авіятары і еў пакладныя хлябы, якіх нельга было есьці нікому акрамя сьвятароў, і даў тым, што былі зь ім?

2:27  І сказаў ім: субота дзеля чалавека, а не чалавек дзеля суботы;

2:28  таму Сын Чалавечы ёсьць гаспадар і суботы.