Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
PSALMS
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 39
Psal PolUGdan 39:1  Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki niegodziwy będzie przede mną.
Psal PolUGdan 39:2  Zaniemówiłem oniemiały, zamilkłem nawet w dobrej sprawie, lecz moja boleść się wzmagała.
Psal PolUGdan 39:3  Rozgorzało we mnie serce; gdy rozmyślałem, zapłonął ogień, a wtedy mój język tak przemówił:
Psal PolUGdan 39:4  Panie, daj mi poznać mój kres i miarę moich dni, abym wiedział, jak jestem słaby.
Psal PolUGdan 39:5  Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość dłoni, a mój wiek jest niczym przed tobą; zaprawdę każdy człowiek, nawet najlepszy, jest całkowitą marnością. Sela.
Psal PolUGdan 39:6  Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
Psal PolUGdan 39:7  A teraz czego mam oczekiwać, Panie? W tobie jest moja nadzieja.
Psal PolUGdan 39:8  Uwolnij mnie od wszystkich moich występków, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca.
Psal PolUGdan 39:9  Zamilkłem i nie otworzyłem moich ust, bo ty to sprawiłeś.
Psal PolUGdan 39:10  Oddal ode mnie twoje karanie, bo ginę od uderzeń twojej ręki.
Psal PolUGdan 39:11  Gdy karą chłoszczesz człowieka za nieprawość, to jak mól niszczysz jego piękno; doprawdy marnością jest każdy człowiek. Sela.
Psal PolUGdan 39:12  Wysłuchaj mojej modlitwy, Panie, i nakłoń ucha na moje wołanie; nie bądź głuchy na moje łzy, bo jestem gościem u ciebie i przychodniem, jak wszyscy moi ojcowie.
Psal PolUGdan 39:13  Oszczędzaj mnie, abym się wzmacniał, zanim odejdę i już mnie nie będzie.