Dari - Psalms - 92

92:1  خداوند را سپاس گفتن نیکوست و نام تو را ای خداوند متعال، ستایش کردن.

92:2  سحرگاهان رحمت تو را بیان کردن نیکوست و شامگاهان وفاداری تو را.

92:3  با نوای چنگ ده تار و رباب سرود ستایش تو را می خوانیم،

92:4  زیرا که ای خداوند، مرا به کارهای خودت شادمان ساخته ای، به سبب اعمال دستهای تو خوشی می کنم.

92:5  ای خداوند، کارهای تو چه شگفت انگیز است و فکرهای تو بی نهایت عمیق.

92:6  شخص بی فهم این را نمی داند و جاهل از درک آن عاجز است.

92:7  اگرچه شریران مثل علف می رویند و همۀ بدکاران سعادتمند می شوند، اما سرانجام برای همیشه از بین می روند.

92:8  لیکن تو ای خداوند، در جایگاه آسمانی خود تا به ابد باقی هستی.

92:9  دشمنان تو ای خداوند، بلی، دشمنان تو هلاک می گردند و تمام بدکاران پراگنده می شوند.

92:10  تو شاخ قوّت مرا مثل شاخ گاو وحشی برافراشته ای و به روغن تازه مسح شده ام.

92:11  با چشمان خود شکست دشمنانم را می بینم و به گوش خود فریاد بدخواهانم را که با من مقاومت می کنند می شنوم.

92:12  شخص عادل مثل درخت خرما با ثمر خواهد شد و مانند سرو لبنان نمو خواهد کرد.

92:13  آنانی که در خانۀ خداوند غرس شده اند، در پیشگاه خدای ما خواهند شگفت.

92:14  ایشان در زمان پیری نیز ثمر آورده و تازه و سبز خواهند بود.

92:15  به این ترتیب اعلام می کنند که خداوند راست است. او صخرۀ من است و در وی هیچ بی انصافی نیست.