VulgClementine - Ecclesiastes - 10

10:1  Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.

10:2  Cor sapientis in dextera ejus, et cor stulti in sinistra illius.

10:3  Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.

10:4  Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris, quia curatio faciet cessare peccata maxima.

10:5  Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis :

10:6  positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.

10:7  Vidi servos in equis, et principes ambulantes super terram quasi servos.

10:8  Qui fodit foveam incidet in eam, et qui dissipat sepem mordebit eum coluber.

10:9  Qui transfert lapides affligetur in eis, et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis.

10:10  Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit, multo labore exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.

10:11  Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.

10:12  Verba oris sapientis gratia, et labia insipientis præcipitabunt eum ;

10:13  initium verborum ejus stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.

10:14  Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit ; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare ?

10:15  Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in urbem pergere.

10:16  Væ tibi, terra, cujus rex puer est, et cujus principes mane comedunt.

10:17  Beata terra cujus rex nobilis est, et cujus principes vescuntur in tempore suo, ad reficiendum, et non ad luxuriam.

10:18  In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus.

10:19  In risum faciunt panem et vinum ut epulentur viventes ; et pecuniæ obediunt omnia.

10:20  In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti : quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annuntiabit sententiam.