UyCyr - Ecclesiastes - 3

3:1  Асманниң астидики бу дунияда һәммә ишниң вақти бар, һәммә нәрсиниң вақти-саати бар:

3:2  Туғулушниң вә өлүшниң вақти бар, Теришниң вә жулуветишниңму вақти бар.

3:3  Өлтүрүшниң вә сақайтишниң вақти бар, Бузушниң вә ясашниңму вақти бар.

3:4  Жиғлашниң вә күлүшниң вақти бар, Һаза тутушниң вә уссул ойнашниң вақти бар.

3:5  Таш етишниң вә таш жиғишниң вақти бар, Бағриға бесишниң вә униңдин өзини қачурушниңму вақти бар.

3:6  Издәшниң вә ваз кечишниң вақти бар, Сақлашниң вә ташлашниңму вақти бар.

3:7  Житишниң вә тикишниң вақти бар, Сүкүт қилишниң вә сөзләшниңму вақти бар.

3:8  Муһәббәтниң вә нәпрәтниң вақти бар, Урушниң вә течлиқниңму вақти бар.

3:9  Инсан җапалиқ ишләп немә пайда тапар?

3:10  Инсанларниң қилиши үчүн Худаниң бәргән ишлирини көрдүм.

3:11  Худа һәммә ишни өз вақти-саати бойичә топ-тоғра орунлаштурған. У мәңгүлүк аң-сәвийәни инсанларниң көңлигә салған болсиму, инсан Худаниң баштин-ахирғичә қилған ишлирини һечқачан чүшәнмәйду.

3:12  Инсан үчүн бәхитлик һаят кәчүрүштин, өз бәхтидин һөзүрлиништин артуқ хошаллиқниң йоқ екәнлигини билип йәттим.

3:13  Адәмләр йәп-ичиши, җапалиқ ишләп еришкән мевилиридин раһәтлиниши керәк, бу Худаниң илтипатидур.

3:14  Мән шуни билдимки, Худа қилған һәрқандақ бир иш мәңгү давамлишиду, һечким уни азайтип яки көпәйтәлмәйду. Худа бу ишларни, адәмләр Мәндин әймәнсун, дәп қилғандур.

3:15  Һазир болған ишлар, бурун һәм болған. Кәлгүсидә болидиған ишларму, бурун болған ишлардур. Худа бурун болған ишларни шу тәриқидә жүргүзүп давамлаштуриду.

3:16  Мән йәнә қуяшниң астидики бу дунияда, мәйли сот үстидә болсун яки адаләт һөкүм сүргән җайда болсун, яманлиқниң моҗутлиғини көрдүм.

3:17  Мән көңлүмдә шундақ дедим: «Худа һәққаний адәм вә яман адәмләр үстидин Өзи һөкүм чиқириду, чүнки һәрқандақ бир иш, һәрқандақ һәрикәтниң вақти-саатини Өзи бәлгүлигәндур».

3:18  Көңлүмдә йәнә инсан тоғрилиқ шундақ дедим: «Худа адәм билән һайванларниң охшайдиғанлиғини ениқ көрситип бәргән».

3:19  Чүнки адәм билән һайванниң дуч келидиған тәғдири охшаш. Мәйли у болсун, мәйли бу болсун, һәр иккилиси охшашла өлиду, охшашла нәпәскә тайинип яшайду. Адәм һайвандин үстүн әмәс. Һаят һәқиқәтән беһудиликтур.

3:20  Һәр иккилисиниң қайтидиған җайи охшаш, һәммиси топидин яритилған, йәнә топиға қайтиду.

3:21  Адәмниң роһиниң асманға чиқип, һайванниң роһиниң йәргә кирип кетидиғанлиғини ким билиду?

3:22  Шуни ениқ билдимки, инсан үчүн өз әмгигидин хошаллиқ тепиштин башқа яхширақ нәрсә йоқ екән, чүнки бу инсанниң несивисидур. Адәм өлгәндин кейин, немә ишларниң йүз беридиғанлиғини кимму униңға ейтип берәлисун?