FarTPV - I Corinthians - 1

1:1  از طرف پولس كه به ارادهٔ خدا دعوت شد تا رسول مسیح عیسی باشد و از طرف برادر ما سوستانیس

1:2  به كلیسای خدا كه در شهر قرنتس است، یعنی به همهٔ آنانی كه در اتّحاد با عیسی مسیح مقدّس خوانده شده‌اند و به مقام مقدّس دعوت شده‌اند و به همهٔ کسانی‌که در همه‌جا نام عیسی مسیح را كه خداوند آنان و خداوند ماست به زبان می‌آورند.

1:3  پدر ما خدا و عیسی خداوند فیض و آرامش به شما عطا فرماید.

1:4  همیشه خدا را به‌خاطر آن فیضی كه او در عیسی مسیح به شما عطا فرموده است شكر می‌کنم،

1:5  زیرا در اتّحاد با مسیح از هر لحاظ از جمله در كمال سخنوری و معلومات غنی شده‌اید.

1:6  شهادت ما دربارهٔ مسیح در بین شما به نتیجه رسیده است.

1:7  و شما درحالی‌که انتظار ظهور خداوند ما عیسی مسیح را می‌کشید، از هیچ‌یک از عطایای روح‌القدس بی‌نصیب نیستید.

1:8  او شما را تا به آخر استوار خواهد داشت تا در روز خداوند ما عیسی مسیح بدون عیب و نقص حاضر شوید.

1:9  خدا شما را دعوت كرده است تا در حیات پسر او، خداوند ما عیسی مسیح شریک و سهیم شوید و او همیشه به قول خود وفادار است.

1:10  ای دوستان من، به نام خداوند ما عیسی مسیح از شما درخواست می‌کنم كه همهٔ شما در آنچه كه می‌گویید توافق داشته باشید و دیگر بین شما اختلاف و نفاقی نباشد بلكه با یک فكر و یک هدف کاملاً متّحد باشید.

1:11  زیرا ای دوستان من، اعضای خانوادهٔ «خلوئی» به من خبر داده‌اند كه در میان شما نزاعهایی وجود دارد.

1:12  منظورم این است كه یكی می‌گوید: «من طرفدار پولس هستم.» و دیگری می‌گوید: «من طرفدار اپلس هستم.» آن یكی خود را پیرو پطرس می‌داند و دیگری خود را پیرو مسیح!

1:13  آیا مسیح به دسته‌ها تقسیم شده است؟ آیا پولس برای شما مصلوب گردید؟ آیا به نام پولس تعمید گرفتید؟!

1:14  خدا را شكر كه هیچ‌یک از شما را جز كرسپوس و غایوس تعمید ندادم.

1:15  بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند ادّعا كند كه من او را به نام خود تعمید داده‌ام.

1:16  آری من همچنین خانوادهٔ استیفان را نیز تعمید دادم، ولی جز ایشان دیگر كسی را به‌خاطر ندارم كه تعمید داده باشم.

1:17  به هر حال مسیح مرا نفرستاد كه تعمید دهم، بلكه تا بشارت دهم و او نمی‌خواست كه من با فصاحت كلام سخن بگویم، مبادا قدرت صلیب او بی‌اثر شود.

1:18  پیام صلیب برای آنانی كه در راه هلاكت هستند، پوچ و بی‌معنی است ولی برای ما كه در راه نجات هستیم، قدرت خداست.

1:19  چنانکه کتاب‌مقدّس می‌فرماید: «حكمت حكیمان را باطل و فهم دانشوران را زایل خواهم كرد.»

1:20  پس كجاست حكیم؟ كجاست دانشور؟ و یا كجاست بحث‌كنندهٔ این جهان؟ خدا نشان داده است، كه حكمت این جهان پوچ و بی‌معنی است.

1:21  خدا در حكمت خویش چنین مقرّر فرمود كه جهانیان نتوانند با حكمت خود او را بشناسند بلكه صلاح دانست كه به وسیلهٔ همین پیام پوچ و بی‌معنی ما، ایمانداران را نجات بخشد.

1:22  یهودیان خواستار معجزات هستند و یونانیان دانش و حكمت را دنبال می‌کنند،

1:23  امّا ما مسیح مصلوب شده را اعلام می‌کنیم، اگر چه این موضوع برای یهودیان سبب لغزش و رنجش و برای یونانیان پوچ و بی‌معنی است،

1:24  امّا برای کسانی‌که خدا آنها را دعوت كرده است خواه یهود، خواه یونانی مسیح قدرت خدا و حكمت اوست،

1:25  زیرا آنچه در مورد خدا جهالت محسوب می‌شود از حكمت آدمیان حكیمانه‌تر و ضعف خدا از قدرت انسان قویتر است.

1:26  ای دوستان من، به‌خاطر داشته باشید، در آن هنگام كه خدا شما را دعوت كرد چه نوع اشخاصی بودید. از روی معیارهای این جهان اكثر شما افرادی حكیم، با نفوذ، و یا نجیب‌زاده نبودید.

1:27  بلكه خدا عمداً آنچه را كه جهانیان پوچ و بی‌معنی می‌شمارند برگزید تا حكیمان را خجل سازد و آنچه را كه جهانیان ضعیف می‌پندارند انتخاب كرد تا نیرومندان را شرمنده سازد.

1:28  خدا آنچه را كه دنیا خوار و خفیف و حتّی نیستی می‌شمارد برگزید تا جهان هستی‌ها را براندازد،

1:29  تا هیچ انسانی در حضور او دلیلی برای فخر كردن نداشته باشد.

1:30  خدا شما را با مسیح عیسی متّحد ساخت و مسیح را برای ما حكمت، نیكی مطلق، پاكی و آزادی گردانیده است.

1:31  بنابراین چنانکه كلام‌ خدا می‌فرماید: «هرکه بخواهد فخر كند، باید به خداوند فخر نماید.»