Dari - Job - 4

4:1  آنگاه اَلیفاز تَیمانی جواب داد:

4:2  «ایوب، اگر با تو چند کلمه حرف بزنم آزرده نمی شوی؟ من دیگر نمی توانم خاموش بمانم.

4:3  ببین، تو به بسا کسان تعلیم داده ای و به مردمان ضعیف دلگرمی و قوت قلب بخشیده ای.

4:4  با سخنان تشویق کننده، مردم را از لغزش بازداشته ای و به زانوان لرزنده نیرو داده ای.

4:5  اما حالا خودت از مشکلات می نالی، پریشان هستی و از صبر کار نمی گیری.

4:6  تو یک شخص پرهیزگار بودی و یک زندگی بی عیب داشتی، پس در این حال هم باید امید و اعتمادت را از دست ندهی.

4:7  فکر کن، آیا هرگز دیده ای که شخص بیگناهی هلاک شود و یا مرد راستکاری از بین برود؟

4:8  چنانچه دیده ام کسانی که شرارت و ظلم را می کارند، شرارت و ظلم را درو می کنند.

4:9  طوفان غضب خدا آن ها را از بین می برد و با آتش خشم خود آن ها را می سوزاند.

4:10  مردم شریر مانند شیر درنده می غرند، اما خدا آن ها را خاموش می سازد و دندانهای شان را می شکند.

4:11  مثل شیرهای نیرومند که از قلت غذا و گرسنگی ضعیف می شوند و می میرند، آن ها هم هلاک می گردند و فرزندان شان پراگنده می شوند.

4:12  باری وقتی که در خواب سنگینی رفته بودم، در رؤیا پیامی را شنیدم و بصورت زمزمه به گوش من رسید.

4:13  باری وقتی که در خواب سنگینی رفته بودم، در رؤیا پیامی را شنیدم و بصورت زمزمه به گوش من رسید.

4:14  وحشت مرا فراگرفت و تنم به لرزه آمد.

4:15  شبحی از برابر من گذشت و از ترس موی بدنم راست ایستاد.

4:16  می دانستم که شبح در آنجا حضور دارد، اما نمی توانستم آن را ببینم. در آن سکوت شب این صدا به گوشم رسید:

4:17  «آیا یک انسان فانی می تواند در نظر خدا که خالق او است، پاک و بی عیب باشد؟

4:18  او حتی بر خادمان آسمانی خود اعتماد نمی کند و فرشتگانش هم در نظر او پاک نیستند.

4:19  چه رسد به آنهائی که از خاک آفریده شده اند و مانند موریانه پایمال می شوند.

4:20  از صبح تا شام زنده هستند و بعد بی خبر می میرند.

4:21  رشتۀ زندگی شان قطع می شود و در جهالت و نادانی می میرند.»