Dari - Job - 28

28:1  نقره از معدن استخراج می شود و طلا را در کوره تصفیه می کنند.

28:2  آهن را از زمین و مس را از سنگ به دست می آورند.

28:3  مردم در اعماق تاریکی تفحص می کنند و برای سنگهای معدنی به دورترین نقطۀ زمین به جستجو می پردازند.

28:4  در دره هائی که پای بشر نرسیده است نقب می زنند و از طنابها خود را آویزان کرده به درون آن ها می روند.

28:5  سطح زمین خوراک بار می آورد، در حالیکه در زیر هستۀ همین زمین آتش مذاب نهفته است.

28:6  سنگهای زمین دارای یاقوت و طلا هستند.

28:7  حتی پرندگان شکاری و عقابها آن معادن را نمی شناسند و ندیده اند.

28:8  شیر و حیوان درندۀ دیگر در آن جاها قدم نزده اند.

28:9  اما مردم سنگ خارا را می شکنند و کوهها را از بیخ می کنند،

28:10  صخره ها را می شگافند و سنگهای نفیس را به دست می آورند.

28:11  سرچشمۀ دریاها را می کاوند و اشیای نهفته را بیرون می آورند.

28:12  اما حکمت را در کجا می توان یافت و جای دانش کجا است؟

28:13  انسان فانی راه آن را نمی داند و در دنیای زندگان پیدا نمی شود.

28:14  اعماق اوقیانوسها می گویند: «حکمت نزد ما نیست و در اینجا پیدا نمی شود.»

28:15  حکمت را نمی توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است.

28:16  گرانبهاتر از طلا و جواهرات نفیس است.

28:17  طلا و الماس را نمی توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس تبادله نمی شود.

28:18  ارزش حکمت بمراتب بالا تر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.

28:19  یاقوت کبود و طلای خالص را نمی توان با حکمت مقایسه کرد.

28:20  پس حکمت را از کجا می توان به دست آورد و منشأ دانش کجا است؟

28:21  حکمت از نظر تمام زنده جانها پوشیده است و حتی پرندگان هوا آن را دیده نمی تواند.

28:22  مرگ و نیستی ادعا می کنند که فقط آوازۀ آن را شنیده اند.

28:23  تنها خدا راه حکمت را می شناسد و می داند که آن را در کجا می توان یافت.

28:24  زیرا هیچ گوشۀ زمین از او پوشیده نیست و هر چیزی که در زیر آسمان است می بیند.

28:25  خدا به باد قدرت وزیدن را می دهد و حدود و اندازۀ بحرها را تعیین می کند.

28:26  به باران فرمان می دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شود.

28:27  پس او می داند که حکمت در کجا است. او آنرا دید و آنرا بیان کرد؛ آنرا مهیا ساخت و تأیید فرمود.

28:28  خدا به انسان گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند حکمت واقعی است و پرهیز کردن از شرارت دانش حقیقی است.»