Dari - Job - 21

21:1  آنگاه ایوب جواب داد:

21:2  «لطفاً به حرفهای من به دقت گوش بدهید تا دل من تسلی یابد.

21:3  به من موقع بدهید که حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید مسخره ام کنید.

21:4  من از خدا شکایت دارم نه از انسان و به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده ام.

21:5  به من نگاه کنید و از تعجب دست بر دهان بگذارید و خاموش باشید.

21:6  وقتی مصیبت هائی را که بر سر من آمده است بیاد می آورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می آید.

21:7  چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می مانند و به قدرت و جلال می رسند؟

21:8  فرزندان و نواسه های خود را می بینند که پیش روی شان بزرگ می شوند.

21:9  خانه های شان از هر گونه خوف و خطر در امان هستند و خدا آن ها را جزا نمی دهد.

21:10  تعداد گله های شان افزایش می یابد و هیچ کدام آن ها تلف نمی شود.

21:11  کودکان شان بیرون می روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می کنند.

21:12  با آواز دایره و رباب و نَی، سرودِ خوشی را می سرایند.

21:13  بدکاران عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از جهان می روند.

21:14  از خدا می خواهند که کاری به کار شان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

21:15  می گویند: «قادر مطلق کیست که بندگی او را نمائیم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

21:16  آن ها ادعا می کنند که سعادت شان نتیجۀ سعی و کوشش خود آن ها است، اما من با طرز فکر شان موافق نیستم.

21:17  آیا گاهی چراغ شریران خاموش شده یا بلائی بر سر شان آمده است؟ آیا گاهی خدا آن ها را از روی غضب خود جزا داده است؟

21:18  یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر طوفان پراگنده کرده است؟

21:19  شما می گوئید که خدا فرزندان گناهکاران را بعوض آن ها مجازات می کند، اما من می گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد تا بداند که خدا از گناه چشم نمی پوشد.

21:20  خود شان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب خدای قادر مطلق بنوشند.

21:21  وقتی انسان می میرد دیگر احساس نمی کند که خانواده اش در چه وضعی قرار دارد.

21:22  آیا کسی می تواند به خدائی که داور عالم است، بگوید که چه باید بکند؟

21:23  بعضی بعد از یک عمر مسعود و آسوده و با صحت کامل و در حالیکه از همه نعمت دنیا برخوردارند، از جهان می روند،

21:24  بعضی بعد از یک عمر مسعود و آسوده و با صحت کامل و در حالیکه از همه نعمت دنیا برخوردارند، از جهان می روند،

21:25  و برخی در بدبختی و بی بهره از لذات زندگی، می میرند.

21:26  اما همه یکسان به خاک می روند خوراک کرمها می شوند.

21:27  من می دانم که شما چه فکر می کنید و چه نقشه ای دارید.

21:28  می گوئید: «خانۀ بزرگان و امیران چه شد و آنهائی که کار شان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

21:29  بروید از کسانی که دنیا را دیده اند، بپرسید و گزارش سفر آن ها را مطالعه کنید.

21:30  آنگاه می دانید که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می مانند و از غضب خدا نجات می یابند.

21:31  شخص شریر را هیچ کسی متهم نمی کند به سزای اعمالش نمی رساند.

21:32  وقتی می میرد با احترام خاصی به خاک سپرده می شود و در مقبره اش نگهبان می گمارند.

21:33  مردمِ بسیار جنازۀ او را مشایعت می کنند حتی خاک هم او را با خوشی می پذیرد.

21:34  پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»