TurNTB - Psalms - 139

139:1  Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.

139:2  Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.

139:3  Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.

139:4  Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.

139:5  Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.

139:6  Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.

139:7  Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?

139:8  Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.

139:9  Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,

139:10  Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.

139:11  Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”

139:12  Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.

139:13  İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.

139:14  Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.

139:15  Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.

139:16  Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.

139:17  Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!

139:18  Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.

139:19  Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!

139:20  Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.

139:21  Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?

139:22  Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.

139:23  Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.

139:24  Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!