Vulgate - Wisdom - 9

9:1  Deus parentum et Domine misericordiae tuae qui fecisti omnia verbo tuo

9:2  et sapientia tua constituisti hominem ut dominetur creaturae quae a te facta est

9:3  ut disponat orbem terrarum in aequitate et iustitia et in directione cordis iudicium iudicet

9:4  da mihi sedium tuarum adsistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis

9:5  quoniam ego servus tuus et filius ancillae tuae sum homo infirmus et exigui temporis et minor ad intellectum iudicii et legum

9:6  et si quis erit consummatus inter filios hominum si afuerit ab illo sapientia tua in nihilum conputabitur

9:7  tu me elegisti regem populo tuo et iudicem filiorum tuorum et filiarum

9:8  dixisti aedificare templum in monte sancto tuo et in civitate habitationis tuae aram similitudinem tabernaculi sancti tui quod praeparasti ab initio

9:9  et tecum sapientia quae novit opera tua quae et adfuit tunc cum orbem terrarum faceres et sciebat quid placitum esset oculis tuis et quid directum in praeceptis tuis

9:10  mitte illam de sanctis caelis tuis et mitte illam a sede magnitudinis tuae ut mecum sit et mecum laboret et sciam quid acceptum sit apud te

9:11  scit enim illa omnia et intellegit et deducet me in operibus meis sobrie et custodiet me in sua potentia

9:12  et erunt accepta opera mea et disponam populum tuum iuste et ero dignus sedium patris mei

9:13  quis enim hominum poterit scire consilium Dei aut quis poterit cogitare quid velit Dominus

9:14  cogitationes enim mortalium timidae et incertae providentiae nostrae

9:15  corpus enim quod corrumpitur adgravat animam et deprimit terrena inhabitatio sensum multa cogitantem

9:16  et difficile aestimamus quae in terra sunt et quae in prospectu sunt invenimus cum labore quae in caelis sunt autem quis investigavit

9:17  sensum autem tuum quis scivit nisi tu dederis sapientiam et miseris sanctum spiritum tuum de altissimis

9:18  et sic correctae sunt semitae eorum qui in terris sunt et quae tibi placent didicerunt homines

9:19  et per sapientiam sanati sunt