Bela - James - 2

2:1  Браты мае! майце веру ў Ісуса Хрыста, нашага Госпада славы, бяз увагі на асобы.

2:2  Бо калі на сход ваш увойдзе чалавек з залатым пярсьцёнкам, у багатым убраньні, увойдзе і бедны ў гаротнай адзежы,

2:3  і вы глянеце на таго, хто ў багатым убраньні, і скажаце яму: табе трэба сесьці тут, а беднаму скажаце: ты стань там, альбо: сядзь тут, каля ног маіх,

2:4  дык ці ня робіце розьніцы між сабою і ці ня робіцеся вы зламыснымі судзьдзямі?

2:5  Паслухайце, браты мае любасныя: ці ж ня бедных сьвету выбраў Бог быць багатымі вераю і спадчыньнікамі Царства, якое Ён абяцаў тым, хто любіць Яго?

2:6  а вы пагрэбавалі бедным. Ці не багатыя ўціскаюць вас, і ці ж не яны цягнуць вас у суды?

2:7  Ці не яны няславяць добрае імя, якім вы называецеся?

2:8  Калі вы выконваеце закон царскі, паводле Пісаньня: палюбі блізкага твайго, як сябе самога, — добра робіце.

2:9  Але калі робіце з аглядкаю на асобы, дык грэх чыніце, і перад законам вы злачынцы.

2:10  Хто выконвае ўвесь закон і згрэшыць у чым-небудзь адным, той робіцца вінаватым ва ўсім.

2:11  Бо Той, Хто сказаў: не распусьнічай, сказаў і: не забі; таму, калі ты не распусьнічаеш, але заб’еш, дык ты таксама адступнік ад закону.

2:12  Так гаварэце і так рабеце, як тыя, што маюць быць суджаныя згодна з законам свабоды.

2:13  Бо суд ня мецьме літасьці да таго, хто не літасьцівы; літасьць узьнесена над судом.

2:14  Якая карысьць, браты мае, калі хто кажа, што ён мае веру, а дзеяў ня мае? Ці можа гэтая вера ўратаваць яго?

2:15  Калі брат альбо сястра безадзежныя і ня маюць на дзень пражытку,

2:16  а хто-небудзь з вас скажа ім: ідзеце зь мірам, грэйцеся і кармецеся, але ня дасьць ім патрэбнага целу: якая карысьць?

2:17  Гэтак і вера, калі ня мае дзеяў, мёртвая сама ў сабе.

2:18  А скажа хто-небудзь: ты маеш веру, а я маю дзеі: пакажы мне веру тваю бязь дзеяў тваіх, а я пакажу табе веру маю празь дзеі мае.

2:19  Ты верыш, што Бог адзіны: слушна робіш; і дэманы вераць, і трымцяць.

2:20  Але ці хочаш ведаць, марны чалавеча, што вера бязь дзеяў мёртвая?

2:21  Ці ж ня дзеямі апраўдаўся Абрагам, бацька наш, паклаўшы на ахвярнік Ісаака, сына свайго?

2:22  Ці бачыш, што вера спрыяла дзеям ягоным, і дзеямі вера дасягнула дасканаласьці.

2:23  І спраўдзілася слова Пісаньня: вераваў Абрагам Богу, і гэта залічылася яму ў праведнасьць, і ён названы прыяцелем Божым.

2:24  Ці бачыце, што чалавек апраўдваецца дзеямі, а ня вераю толькі?

2:25  Гэтак сама і Рааў распусьніца ці ж ня дзеямі апраўдалася, прыняўшы выведнікаў і выпусьціўшы іх іншаю дарогаю?

2:26  Бо, як цела бяз духу мёртвае, так і вера бязь дзеяў мёртвая.