PolUGdanska - Job - 18

18:1  Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

18:2  Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.

18:3  Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?

18:4  Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?

18:5  Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.

18:6  Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.

18:7  Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.

18:8  Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.

18:9  Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.

18:10  Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.

18:11  Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.

18:12  Głód osłabi jego siły i zniszczenie będzie czyhało u jego boku.

18:13  Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.

18:14  Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.

18:15  Strach będzie mieszkał w jego namiocie, bo ten nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.

18:16  Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.

18:17  Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie wspomną na ulicach.

18:18  Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.

18:19  Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.

18:20  Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.

18:21  Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.