FarTPV - Job - 32

32:1  آن سه دوست ایّوب دیگر جوابی نداشتند که به او بدهند، زیرا او خودش را بی‌گناه می‌دانست.

32:2  آنگاه شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از خاندان رام، که در آنجا حاضر بود خشمگین شد، چون ایّوب خود را بی‌گناه می‌دانست و خدا را متّهم می‌کرد.

32:3  او همچنین بر آن سه دوست ایّوب خشمگین بود؛ زیرا هرچند جواب درستی نداشتند تا ایّوب را قانع کنند که گناهکار است، او را محکوم می‌ساختند.

32:4  الیهو تا آن لحظه صبر کرده و به ایّوب جوابی نداده بود، چون دیگران از او بزرگتر بودند.

32:5  ولی وقتی دید که آنها ساکت مانده‌اند، خشمگین شد.

32:6  پس الیهو رشتهٔ سخن را به دست گرفته گفت: چون من جوانتر از شما هستم، بنابراین ترسیدم که اظهار عقیده کنم.

32:7  به خود گفتم که شما پیرترید و باید از روی تجربهٔ سالهای عمر خود با حکمت سخن بگویید.

32:8  امّا این روح خدای قادر مطلق است که به انسان حکمت می‌بخشد،

32:9  سن و سال نیست که به ما حکمت می‌آموزد یا کمک می‌کند که بفهمیم چه چیزی درست است.

32:10  پس حالا به من گوش بدهید، تا نظر خود را برای شما بیان کنم.

32:11  من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

32:12  من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

32:13  نگویید که ما حکیم هستیم و تنها خدا می‌تواند گناهکار را به‌خاطر گناهش مقصّر بداند.

32:14  ایّوب با شما صحبت می‌کرد نه با من. اگر با من صحبت می‌کرد، طور دیگری به او جواب می‌دادم.

32:15  شما دیگر جرأت ندارید که جوابی بدهید یا حرفی بزنید.

32:16  اکنون چون شما سکوت کرده‌اید، من نمی‌توانم خاموش بنشینم و چیزی نگویم.

32:17  من می‌خواهم حرف خود را بزنم و عقیدهٔ خود را بیان کنم،

32:18  زیرا حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

32:19  دل من مثل مَشکِ شراب پُر و نزدیک به ترکیدن است.

32:20  تا حرف نزنم آرام نمی‌گیرم، پس باید حرف بزنم.

32:21  من از کسی طرفداری نمی‌کنم و از روی چاپلوسی حرف نمی‌زنم،

32:22  زیرا اگر تملّق و چاپلوسی کنم، خالقم به حیات من خاتمه می‌دهد.