FarTPV - Job - 36

36:1  صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

36:2  صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

36:3  معلومات خود را به کار می‌گیرم تا نشان بدهم که خالق من، خدا عادل است.

36:4  من که در برابر تو ایستاده‌ام دروغ نمی‌گویم و دانش من کامل است.

36:5  خدا در واقع با عظمت و داناست و کسی را ذلیل و خوار نمی‌شمارد.

36:6  اشخاص شریر را زنده نمی‌گذارد و به داد مردم مظلوم می‌رسد.

36:7  به مردمان نیک توجّه دارد و آنها را به تخت پادشاهی می‌نشاند و تا به ابد سرفراز می‌سازد.

36:8  امّا اگر با زنجیرها بسته شوند و به‌خاطر آنچه که انجام داده‌اند به مصیبتی گرفتار شوند،

36:9  خدا خطاها و گناهشان را که از روی غرور مرتکب شده‌اند، به رخ آنها می‌کشد.

36:10  گوشهایشان را باز می‌کند تا دستورات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.

36:11  هرگاه سخنان او را شنیده، از او اطاعت کنند، در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهند شد.

36:12  امّا اگر نافرمانی کنند، با شمشیر کشته می‌شوند و در نادانی خواهند مرد.

36:13  آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستند و حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.

36:14  در جوانی می‌میرند و عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.

36:15  امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهد و در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.

36:16  خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاند و به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشی و سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.

36:17  امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.

36:18  پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروت از راه راست منحرف سازد.

36:19  ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.

36:20  در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.

36:21  به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بود که تو به این مصیبتها گرفتار شدی.

36:22  به یادآور که قدرت خدا چقدر عظیم است؛ او معلّمی است که همتا ندارد.

36:23  چه کسی می‌تواند به او بگوید که چه کند و یا او را متّهم به بی‌عدالتی نماید؟

36:24  مردم همیشه کارهای خدا را ستایش کرده‌اند، تو هم باید او را به‌خاطر کارهایش ستایش کنی.

36:25  همهٔ مردم کارهای او را دیده‌اند و از دور مشاهده کرده‌اند.

36:26  ما نمی‌توانیم عظمت خدا را بکلّی درک کنیم و به ازلی بودن او پی ببریم.

36:27  او آب را به صورت بخار به هوا می‌فرستد و از آن قطرات باران را می‌سازد.

36:28  بعد ابرها باران را به فراوانی برای انسان می‌ریزند.

36:29  کسی نمی‌داند که ابرها چگونه در آسمان حرکت می‌کنند و غرّش رعد از آسمان خدا چگونه برمی‌خیزد!

36:30  می‌بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می‌سازد، امّا اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

36:31  خدا روزیِ مردم را آماده کرده، به فراوانی به آنها می‌دهد.

36:32  برق را با دستهای خود می‌گیرد و به هدف می‌زند.

36:33  رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.