UyCyr - Nehemiah - 4

4:1  Бизниң шәһәр сепилини яңливаштин қуруватқинимизни аңлиған Санбаллат наһайити хапа болуп, ғәзәпләнгән һалда биз йәһудийларни мәсқирә қилип,

4:2  һәмралири вә Самарийә қошунлири алдида: — Бу аҗиз йәһудийлар немә қиливатидиғанду? Улар бу сепилни яңливаштин қурмақчимикән? Улар қурванлиқ қилиш арқилиқ бу ишни бир күндила пүтиримиз, дәп ойламдиғанду? Харабиликтики күл-қоқасқа айланған ташларни қайтидин ишлитәләмду? — деди.

4:3  Аммонлардин болған Тобия униң йенида туруп: — Уларниң ясаватқан сепилиға бир түлкә чиқса, өрүлүп чүшиду! — деди.

4:4  Мән мундақ дуа қилдим: «Әй Худайимиз, уларниң бизни мәсқирә қилишлириға қулақ салғайсән! Уларниң мәсқирисини өз бешиға яндурғайсән! Уларни талан-тараҗ қилип, яқа жутларға сүргүн қилғайсән.

4:5  Улар қурулушчилар алдида Сени һақарәтлигәнлиги үчүн уларниң гуналирини унтуп қалмиғайсән, гуналирини кәчүрмигәйсән».

4:6  Һәммиси чин дили билән ишлигәчкә, сепилни йерим там қопуруп, туташтурдуқ.

4:7  Санбаллат, Тобия, әрәпләр, аммонлар вә ашдодлуқлар Йерусалим сепил қурулушиниң наһайити илгириләватқанлиғини вә униң төшүклириниң етиливатқанлиғини аңлап интайин ғәзәпләнди.

4:8  Улар бирликтә сүйиқәст планлап, Йерусалимға һуҗум қилип, бизни тери-перәң қилмақчи болди.

4:9  Биз Худайимизға дуа қилдуқ һәм уларниң һуҗумидин қоғдиниш үчүн кечә-күндүзлүк қаравулларни қойдуқ.

4:10  Лекин йәһудийлар арисида: «Ишчилар барғансири һалидин кәтти. Нурғун керәксиз таш парчилири туруватиду, биз сепилни қандақму пүтирәрмиз?» дегән гәп тарқалди.

4:11  Шуниң билән биргә дүшминимизниң: «Биз йәһудийларға сәздүрмәй уларниң арисиға берип, уларни қирип ташлап, қурулушни тохтитимиз» дегәнлигини аңлидуқ.

4:12  Дүшмәнгә йеқин олтирақлашқан йәһудийлар қайта-қайта келип бизни агаһландуруп: «Улар һәр тәрәптин бизгә һуҗум қилмақчи!» деди.

4:13  Шуңа мән адәмләрни өз җамаити бойичә қилич, оқ-я вә нәйзиләр билән қуралландуруп, сепилниң очуқ вә әң пака йәрлириниң кәйнигә қаравуллуққа қойдум.

4:14  Андин мән әһвални күзитип, җамаәт әрбаплири, әмәлдарлар вә қалған хәлиқләргә чақириқ қилип: — Дүшмәндин қорқмаңлар! Пәрвәрдигарниң улуқ вә сүрлүклигини есиңларда тутуңлар. Өзәңларниң ака-укилириңлар, бала-җақилириңлар, аяллириңлар вә өй-маканиңлар үчүн күрәш қилиңлар! — дедим.

4:15  Дүшмәнлиримиз өзлириниң сүйиқәстлирини билип қалғанлиғимизни аңлап, Худаниң өзлириниң планини бузувәткәнлигини чүшәнди. Шуниң билән биз һәммимиз әсли орнимизға қайтип берип, сепил қурулушимиз билән мәшғул болдуқ.

4:16  Шу чағдин башлап, хизмәткарлиримниң йерими ишқа киришти, қалған йерими нәйзә, қалқан вә оқ-ялар билән қураллинип, учисиға савут кийип қаравуллуқ қилди. Команданлар сепил қурулушчилириниң кәйнидин орун алди. Жүк тошуғучиларму қураллинип туруп иш қилди.

4:17  Шу чағдин башлап, хизмәткарлиримниң йерими ишқа киришти, қалған йерими нәйзә, қалқан вә оқ-ялар билән қураллинип, учисиға савут кийип қаравуллуқ қилди. Команданлар сепил қурулушчилириниң кәйнидин орун алди. Жүк тошуғучиларму қураллинип туруп иш қилди.

4:18  Қурулушчиларниң һәммиси белигә қилич асқан еди. Җәңгә бурға чалғучиму йенимда туратти.

4:19  Мән җамаәт әрбаплири, әмәлдарлар вә пүткүл хәлиққә: — Қилидиған иш көп һәм иш сепилниң һәммә йеридә бар. Сепилда бир-биримиз билән болған арилиғимиз жирақ.

4:20  Силәр бурға авазини аңлиған һаман, мениң йенимға жиғилиңлар. Худайимиз җәңдә биз билән бир нәпәстә болиду, — дедим.

4:21  Шуңа сәһәрдә юлтузлар көрүнгичә йеримимиз ишлидуқ, йеримимиз қолумизға нәйзә елип қаравуллуқ қилдуқ.

4:22  Шу вақитта мән адәмләргә: — Һәрбир адәм вә униң ярдәмчиси кечиси Йерусалимда қонуп қаравуллуқ қилсун, күндүзи қурулушчи болсун, — дедим.

4:23  Бу мәзгилдә һечқайсимиз — мән, туққанлирим, хизмәткарлирим, муһапизәтчилиримму учимиздики кийимлиримизни алмаштурмидуқ һәм һәммимиз қолумиздин қурални чүшәрмидуқ.