ABPGRK - Psalms - 31

31:1  επί σοι κύριε ήλπισα μη καταισχυνθείην εις τον αιώνα εν τη δικαιοσύνη σου ρύσαί με και εξελού με

31:2  κλίνον προς με το ους σου τάχυνον του εξελέσθαι με γενού μοι εις θεόν υπερασπιστήν και εις οίκον καταφυγής του σώσαί με

31:3  ότι κραταίωμά μου και καταφυγή μου ει συ και ένεκεν του ονόματός σου οδηγήσεις με και διαθρέψεις με

31:4  εξάξεις με εκ παγίδος ταύτης ης έκρυψάν μοι ότι συ ει ο υπερασπιστής μου κύριε

31:5  εις χείρας σου παραθήσομαι το πνεύμά μου ελυτρώσω με κύριε ο θεός της αληθείας

31:6  εμίσησας τους διαφυλάσσοντας ματαιότητας διακενής εγώ δε επί τω κυρίω ήλπισα

31:7  αγαλλιάσομαι και ευφρανθήσομαι επί τω ελέει σου ότι επείδες επί την ταπείνωσίν μου έσωσας εκ των αναγκών την ψυχήν μου

31:8  και ου συνέκλεισάς με εις χείρας εχθρών έστησας εν ευρυχώρω τους πόδας μου

31:9  ελέησόν με κύριε ότι θλίβομαι εταράχθη εν θυμώ ο οφθαλμός μου η ψυχή μου και η γαστήρ μου

31:10  ότι εξέλιπεν εν οδύνη η ζωή μου και τα έτη μου εν στεναγμοίς ησθένησεν εν πτωχεία η ισχύς μου και τα οστά μου εταράχθησαν

31:11  παρά πάντας τους εχθρούς μου εγενήθην όνειδος και τοις γείτοσί μου σφόδρα και φόβος τοις γνωστοίς μου οι θεωρούντές με έξω έφυγον απ΄ εμού

31:12  επελήσθην ωσεί νεκρός από καρδίας εγενήθην ωσεί σκεύος απολωλός

31:13  ότι ήκουσα ψόγον πολλών παροικούντων κυκλόθεν εν τω συναχθήναι αυτούς άμα επ΄ εμέ του λαβείν την ψυχήν μου εβουλεύσαντο

31:14  εγώ δε επί σοι κύριε ήλπισα είπα συ ει ο θεός μου

31:15  εν ταις χερσί σου οι κλήροί μου ρύσαί με εκ χειρός εχθρών μου και εκ των καταδιωκόντων με

31:16  επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλόν σου σώσόν με εν τω ελέει σου

31:17  κύριε μη καταισχυνθείην ότι επεκαλεσάμην σε αισχυνθείησαν οι ασεβείς και καταχθείησαν εις άδου

31:18  άλαλα γενηθήτω τα χείλη τα δόλια τα λαλούντα κατά του δικαίου ανομίαν εν υπερηφανία και εξουδενώσει

31:19  ως πολύ το πλήθος της χρηστότητός σου κύριε ης έκρυψας τοις φοβουμένοις σε εξειργάσω τοις ελπίζουσιν επί σε εναντίον των υιών των ανθρώπων

31:20  κατακρύψεις αυτούς εν αποκρύφω του προσώπου σου από ταραχής ανθρώπων σκεπάσεις αυτούς εν σκηνή από αντιλογίας γλωσσών

31:21  ευλογητός κύριος ότι εθαυμάστωσε το έλεος αυτού εν πόλει περιοχής

31:22  εγώ δε είπα εν τη εκστάσει μου απέρριμμαι από προσώπου των οφθαλμών σου διά τούτο εισήκουσας της φωνής της δεήσεώς μου εν τω κεκραγέναι με προς σε

31:23  αγαπήσατε τον κύριον πάντες οι όσιοι αυτού ότι αληθείας εκζητεί κύριος και ανταποδίδωσι τοις περισσώς ποιούσιν υπερηφανίαν

31:24  ανδρίζεσθε και κραταιούσθω η καρδία υμών πάντες οι ελπίζοντες επί κύριον